Осень, мёртвые дожди - ДДТ

Осень - мертвые дожди, осень - юные морозы

Задубевшие березы ковыляют по Руси.

Осень - пьяная река, затопившая дорогу.

Осень - смертная тревога у живого старика.

Я татарин на лицо да с фамилией хохляцкой.

Отчего ж в тоске кабацкой угодил под колесо.

Я зарезан без ножа, я прострелен, но не пулей.

Вы мою свечу задули, осень - темная душа.

С неба льет хмельная муть, для чего Ему я каюсь?

Скоро, верую, отмаюсь вместо крови в жилах ртуть.

Поэтичность языка, легковесная химера,

А в душе - любовь и вера разгребают облака.

Осень - старое жилище, осень - юные морозы,

Задубевшие березы ковыляют по Руси...

Herfst - dode regens, herfst - jonge vorst

Stomme berken strompelen door Rusland.

De herfst is een dronken rivier die de weg overstroomde.

De herfst is de doodsangst van een levende oude man.

Ik ben een Tataar in persoon en met de achternaam Khokhlyatskaya.

Waarom, in de melancholie van een herberg, viel onder het stuur.

Ik ben gestoken zonder mes, ik ben doorgeschoten, maar niet door een kogel.

Je blies mijn kaars uit, de herfst is een donkere ziel.

Bedwelmende droesem druppelt uit de lucht, waarom heb ik berouw tot Hem?

Ik geloof dat ik binnenkort kwik zal afwassen in plaats van bloed in mijn aderen.

Poëtische taal, lichtgewicht hersenschim,

En in de ziel - liefde en geloof harken de wolken.

De herfst is een oude woning, de herfst is jonge vorst,

Stomme berken strompelen door Rusland...