Новое сердце - ДДТ

Небо звездное, метель августа, на дороге — машин канителица,

Возят засуху, а мне радостно, знаю, точно: погода изменится,

Я смотрю наверх, там, где мы живем — так все тихо, сухо, да, правильно.

Я ж из тех, кому нет победы днем, я — как степь, дышу сном неправедным.

Я по засухе — ведро полное, между фар — лисой, живьем пламени.

Я так мал, а вокруг все огромное, и плевать, что не ружья да не знамени.

Небо звездное, сердце августа, оглянись, рассветает пророчество,

Тело — степь — мое одиночество, смерти нет, но всегда пожалуйста.

Припев:

Новое сердце взорвется над нами, новая жизнь позовет за собой,

И, освященный седыми богами, я, как на праздник, пойду за тобой.

Небо звездное, руки августа, на дороге — машин метелица,

Что пожнем, когда пыль рассеется, степь красна, как чернила Фауста.

Ночь светла, как круги от времени, что забросил я в смерть уставшую,

Все дороги растут из семени, недошедшего да не доставшего.

Жду от нового века белого продолжения понимания,

Что мы — часть всего безответного, что мы — ночь всего ожидания.

Припев:

Новое сердце взорвется над нами, новая жизнь позовет за собой,

И, освященный седыми богами, я, как на праздник, пойду за тобой.

Новое сердце взорвется над нами, новая жизнь позовет за собой,

И, освященный седыми богами, я, как на праздник, пойду в новый бой.

De hemel is bezaaid met sterren, de sneeuwstorm van augustus, op de weg staat een rij auto's,

Ze brengen droogte, maar ik ben blij, ik weet het zeker: het weer zal veranderen,

Ik kijk omhoog, waar we wonen - alles is zo stil, droog, ja, juist.

Welnu, ik ben een van degenen die overdag geen overwinning hebben, ik ben als een steppe, ik adem onrechtvaardige slaap.

Ik zit in een droogte - een emmer vol, tussen de koplampen - een vos, een levende vlam.

Ik ben zo klein en alles om me heen is enorm, en het kan me niet schelen dat het geen wapens of spandoeken zijn.

Sterrenhemel, hart van augustus, kijk terug, de profetie daagt,

Het lichaam is de steppe - mijn eenzaamheid, er is geen dood, maar je bent altijd welkom.

Refrein:

Een nieuw hart zal boven ons exploderen, een nieuw leven zal erom vragen,

En, ingewijd door de grijsharige goden, zal ik, alsof ik op vakantie ben, je volgen.

De hemel is sterrenhemel, de handen van augustus, op de weg - een sneeuwstorm van auto's,

Wat zullen we oogsten als het stof is opgetrokken, de steppe is zo rood als de inkt van Faust.

De nacht is helder, als cirkels uit de tijd die ik in de vermoeide dood gooide,

Alle wegen groeien uit het zaad dat het niet bereikte en niet bereikte.

Ik verwacht van de nieuwe eeuw een witte voortzetting van begrip,

Dat we deel uitmaken van alles wat onbeantwoord is, dat we de nacht van al het wachten zijn.

Refrein:

Een nieuw hart zal boven ons exploderen, een nieuw leven zal erom vragen,

En, ingewijd door de grijsharige goden, zal ik, alsof ik op vakantie ben, je volgen.

Een nieuw hart zal boven ons exploderen, een nieuw leven zal erom vragen,

En, ingewijd door de grijsharige goden, ga ik, alsof ik op vakantie ben, een nieuwe strijd aan.