Ночь перед Рождеством - ДДТ

Как-то ехал я, перед Рождеством,

Погонял коня гужевым хлыстом,

На моём пути тёмный лес стоит,

Кто-то в том лесу воет и кричит.

Ехал к милой влёт за пятнадцать вёрст,

А вокруг метёт, только видно хвост,

Моего коня масти вороной,

Жди любимая, свижусь я с тобой.

Но вдруг слышу вой, конь мой дал галоп,

Ах ты боже мой, чуть не сел в сугроб,

Я обрез достал из тулупа свой,

И коню кричал: «Выручай родной!»

А нечистые за мной мчались так,

Что стал креститься я, пронзил душу страх,

Наугад палю из обреза я,

Эх бы пули мне да серебряные!

Господи помоги!

Эх, одолели меня эти враги!

Николай-угодник, защити!

Эх, доконали черти, мать их ети!

А до хутора уж рукой подать —

Мерзким упырям меня не догнать,

Вот и дом стоит где живёт моя,

Обведу святой круг вокруг дома я.

Коня на ворог я загнал и враз,

Сена чуть не стог дал ему за раз,

Ешь ты мой родной, ведь ты спас меня!

Ах ты, вороной!

— я хвалил коня.

Господи помоги!

Эх, одолели меня эти враги!

Николай-угодник, защити!

Эх, доконали черти, мать их ети!

Сохрани, — крещусь, — Богородица!

Когда назад помчусь, как распогодится,

Гальке дорогой постучал в окно —

Пришёл милый твой, доставай вино!

Из ковша хлебну вина, сердцу, мать,

Гальку обниму и пойдём мы спать,

Завтра ж мне в мороз, мчаться вновь домой,

Помоги Христос и мой вороной.

Господи помоги!

Эх, одолели меня эти враги!

Николай-угодник, защити!

Эх, доконали черти, мать их ети!

Господи помоги!

Эх, одолели меня эти враги!

Николай-угодник, защити!

Эх, доконали черти, мать их ети!

Eens reed ik, voor Kerstmis,

Hij dreef het paard met een door paarden getrokken zweep,

Een donker bos staat mij in de weg,

Iemand in dat bos huilt en gilt.

Ik ging naar de zoete vlucht voor vijftien mijl,

En het zwaait rond, alleen de staart is zichtbaar,

Mijn paard is zwart,

Wacht, mijn liefste, ik zal bij je zijn.

Maar plotseling hoor ik een gehuil, mijn paard galoppeerde,

Oh mijn God, ik zat bijna in een sneeuwbank,

Ik haalde mijn afgezaagd jachtgeweer uit mijn schapenvachtjas,

En hij riep naar het paard: "Help me, schat!"

En de onreinen renden achter mij aan,

Dat ik me begon te laten dopen, angst doorboorde mijn ziel,

Ik vuur willekeurig vanuit het afgezaagde jachtgeweer,

Oh, ik wou dat ik zilveren kogels had!

God helpe mij!

O, deze vijanden hebben mij verslagen!

Sinterklaas, bescherm!

O, de duivels hebben het volbracht, de kinderen van hun moeder!

En de boerderij ligt op een steenworp afstand -

Verachtelijke geesten kunnen me niet inhalen,

Hier is het huis waar de mijne woont,

Ik zal de heilige cirkel rond het huis omcirkelen.

Ik reed het paard naar de poort en meteen,

Hay gaf hem bijna een stapel tegelijk,

Je eet mijn liefste, want je hebt me gered!

Oh jij kraai!

Ik prees het paard.

God helpe mij!

O, deze vijanden hebben mij verslagen!

Sinterklaas, bescherm!

O, de duivels hebben het volbracht, de kinderen van hun moeder!

Red, - ik ben gedoopt, - Moeder van God!

Als ik terug haast, als het weer opklaart,

Pebble schat klopte op het raam -

Je lieveling is gekomen, haal de wijn!

Ik neem een ​​slokje wijn uit een pollepel, mijn hart, moeder,

Ik knuffel de kiezelstenen en we gaan slapen,

Morgen sta ik in de kou, haast me weer naar huis,

Help Christus en mijn kraai.

God helpe mij!

O, deze vijanden hebben mij verslagen!

Sinterklaas, bescherm!

O, de duivels hebben het volbracht, de kinderen van hun moeder!

God helpe mij!

O, deze vijanden hebben mij verslagen!

Sinterklaas, bescherm!

O, de duivels hebben het volbracht, de kinderen van hun moeder!