Напиши мне, напиши - ДДТ

Наше время подошло к концу,

На стене телевизором тюремная клеть.

Спор о начале вновь подвёл к яйцу.

Мы сидим за столом и пьём свою смерть.

Солдаты духа, мы горим в трусах,

Слишком много эротики, да мало любви,

Страну закопали в этих кустах

Кого не спроси — «селяви».

И мы дарим друг другу время на память

Россия — женщина с героическим прошлым,

Немного светлым, немного пошлым

В постели с настоящим, как рубль в бурьяне

Я думал, она мать, оказалось — пир

Я для неё не актуален и вреден,

Но я достаточно богат, позвольте леди

Печально смотреть на мир

Напиши мне напиши

Напиши мне напиши

Надыши мне надыши

Фотографию души

И кто будет драться, если завтра война

Кто снова ослепнет, штурмуя свет,

Двойного гражданства у неба нет

У земли нет амбиций, но есть она

Россия — женщина с разбитым лицом

Для кого-то ротик, для нас пасть

Россия — невеста, весь век под венцом

Мы так напились, мы готовы пропасть

И наш патриотизм не очень высок

Он не фужер на банкете, не танцор нагишом,

Он не пение, не марши, для речей невысок,

Он наивен и прост и даже смешон,

Он не дубина, не народ и не вождь,

Не чугунный цветок в гранитной руке

Он — там, где мы хоронили дождь,

Он солнце, тонущее в реке.

Напиши мне напиши

Напиши мне напиши

Надыши мне надыши

Фотографию души

Onze tijd zit erop

Er is een gevangeniscel aan de tv-muur.

Het geschil over het begin leidde opnieuw tot het ei.

We zitten aan tafel en drinken onze dood.

Soldaten van de geest, we branden in korte broek

Te veel erotica, maar niet genoeg liefde,

Het land werd begraven in deze struiken

Wie niet vragen - "selyavi".

En we geven elkaar tijd om te onthouden

Rusland is een vrouw met een heroïsch verleden,

Een beetje licht, een beetje vulgair

In bed met een echte, als een roebel in onkruid

Ik dacht dat ze een moeder was, het bleek een feest te zijn

Ik ben irrelevant en schadelijk voor haar,

Maar ik ben rijk genoeg, laat de dame

Triest om de wereld te zien

Schrijf me

Schrijf me

Adem mij adem

foto van de ziel

En wie zal vechten als het morgen oorlog is?

Wie zal weer blind worden, het licht bestormend,

Er is geen dubbele nationaliteit

De aarde heeft geen ambitie, maar wel

Rusland is een vrouw met een gebroken gezicht

Mond voor iemand, mond voor ons

Rusland is een bruid, de hele eeuw onder de kroon

We zijn zo dronken, we zijn klaar om te vallen

En ons patriottisme is niet erg hoog

Hij is geen wijnglas bij een banket, geen naakte danser,

Hij is niet aan het zingen, niet aan het marcheren, niet hoog aan toespraken,

Hij is naïef en eenvoudig en zelfs grappig,

Hij is geen club, geen volk en geen leider,

Geen gietijzeren bloem in een granieten hand

Hij is waar we de regen hebben begraven

Hij is de zon die verdrinkt in de rivier.

Schrijf me

Schrijf me

Adem mij adem

foto van de ziel