Мёртвый город. Рождество - ДДТ

Не пройти мне ответом там, где пулей вопрос,

Где каждый взгляд - миллиметром, время - пять папирос.

Мертвый город хоронит свои голоса.

Потерялись и бродят между стен небеса.

Рождество наступило, в подвале темно.

Сколько душ погубило напротив окно?

Я забыл, что в природе еще что-то есть.

Шестого приняли роды без шести минут шесть.

А наутро выпал снег после долгого огня.

Этот снег убил меня, погасил короткий век.

Я набрал его в ладонь, сплюнул в белый грязь и пыль.

То ли небыль, то ли быль, то ли вечность, то ли вонь...

Этот город разбился, но не стал крестом.

Павший город напился жизни перед постом.

Здесь контуженые звезды новый жгут Вифлеем,

На пеленки березы, руки, ноги не всем.

С Рождеством Вас, железо, повязка венцом.

Медсестра Мать Тереза с симпатичным лицом.

Прошлой ночью, как шорох, вспоминались дни,

Как вы задернули шторы, как вы были одни.

А наутро выпал снег после долгого огня.

Этот снег убил меня, погасил двадцатый век.

Я набрал его в ладонь, сплюнул в белый грязь и пыль.

То ли небыль, то ли быль, то ли вечность, то ли вонь...

Не пройти мне ответом там, где пулей вопрос,

Где каждый взгляд - миллиметром, время - пять папирос.

Мертвый город с пустыми глазами со мной.

Я стрелял холостыми, я вчера был живой...

Geef me niet het antwoord waar de kogel de vraag is,

Waar elke blik een millimeter is, is de tijd vijf sigaretten.

De dode stad begraaft haar stemmen.

Verdwaald en dwalend tussen de muren van de hemel.

Kerstmis is aangebroken, het is donker in de kelder.

Hoeveel zielen heeft het raam er tegenover vermoord?

Ik was vergeten dat er iets anders in de natuur is.

De zesde nam de levering om zes minuten voor zes in ontvangst.

En 's morgens sneeuwde het na een lange brand.

Deze sneeuw heeft me gedood, een korte eeuw gedoofd.

Ik nam het in mijn handpalm, spuugde in het witte vuil en stof.

Ofwel fictie, of waargebeurd verhaal, of de eeuwigheid, of stinken...

Deze stad stortte neer, maar werd geen kruis.

De gevallen stad werd dronken van het leven voordat ze ging vasten.

Hier zijn de door de schelp geschokte sterren een nieuwe tourniquet van Bethlehem,

Op berkenluiers zijn armen en benen niet voor iedereen weggelegd.

Vrolijk kerstfeest voor jou, ijzeren verbandkroon.

Verpleegster Moeder Teresa met een mooi gezicht.

Gisteravond, als een geritsel, werden de dagen herinnerd,

Hoe je de gordijnen dichttrok, hoe je alleen was.

En 's morgens sneeuwde het na een lange brand.

Deze sneeuw heeft me gedood, de twintigste eeuw gedoofd.

Ik nam het in mijn handpalm, spuugde in het witte vuil en stof.

Ofwel fictie, of waargebeurd verhaal, of de eeuwigheid, of stinken...

Geef me niet het antwoord waar de kogel de vraag is,

Waar elke blik een millimeter is, is de tijd vijf sigaretten.

Dode stad met lege ogen bij mij.

Ik vuurde losse flodders, ik leefde gisteren nog...