Москва-Жара - ДДТ

Заскрипел новый день, растекаясь дурманом,

Пробежался по мордам холёных витрин

Я ползу по стене непокорным Тарзаном,

Тараканье желанье связав со своим

Я метаюсь зелёной контуженной мухой

Между стёклами окон, похожих на стон

Я июльской жарой, как подушкой, придушен,

К раскладушке прибит безразличным рублём

Москва!

Жара!

Простыня соплекожей змеёю свернулась

Между потных, истерзанных, стёршихся ног

Да жара, как сигарой, Москвой затянулась

Раскалённые камни насилует смог

Непрошеный гость и ненужный кумир,

Я шагаю бездумно, колода рефлексов

Карманы от фиг перетёрлись до дыр,

Карманы народа, карманы подтекста

Москва!

Жара!

О боже мой сколько всего нарожали!

Эй, мать героиня безумных масштабов,

Москва, мы тебя раньше в Кремль вмещали,

Теперь не хватает котлет для прорабов

Девушки бедные, девушки в барах,

Жидкое счастье в сверкающих рюмках

Мимо несущихся в ад тротуаров

Дикие кошки в захлопнутых сумках

Москва!

Жара!

Вопли ночного метро, как ножами,

Режут на части лимитные души

Поезд ведёт прямо к раю Сусанин

Бедняга слепой и отрезаны уши

Что вспомнят, что скажут вам здесь обо мне

В сортирах, залитых мочой пилигримов

Закрасят, как надпись на грязной стене,

Повесят таблицу и двинутся мимо

Москва!

Жара!

Обезлюдели толпы людей на Арбате

На Горького даже следов не осталось,

Стоит лишь измотанный дьявол в халате,

В лапах трепещет какая-то малость

Покоряя Москву, не забудь, что она

Не прощает своих победителей.

Да,

Много погибло беспечных героев

От ожирения и геморроя

Москва!

Жара!

Een nieuwe dag kraakte, verspreidde dope,

Liep door de muilkorven van strakke etalages

Ik kruip tegen de muur op als een weerbarstige Tarzan

kakkerlak verlangen koppelen met zijn

Ik ren rond als een groene schelp-geschokte vlieg

Tussen de glazen ramen, als een kreun

Ik ben verstikt door de hitte van juli, als een kussen,

Aan het bed genageld met een onverschillige roebel

Moskou!

Warmte!

Het laken van een gevilde slang opgerold

Tussen zweterige, gekwelde, versleten benen

Ja, de hitte, als een sigaar, sleepte Moskou aan

Smog verkracht hete stenen

Een ongenode gast en een onnodig idool,

Ik loop gedachteloos, een dek van reflexen

Zakken van gerafelde vijgen tot gaten,

Zakken van de mensen, zakken met subtekst

Moskou!

Warmte!

Oh mijn God, hoeveel zijn er bevallen!

Hé, moederheldin van waanzinnige proporties,

Moskou, we vingen je vroeger op in het Kremlin,

Nu zijn er niet genoeg koteletten voor voormannen

Arme meisjes, meisjes in bars

Vloeibaar geluk in sprankelende glazen

Voorbij de trottoirs die naar de hel rennen

Wilde katten in dichtgeslagen zakken

Moskou!

Warmte!

Het geschreeuw van de nachtmetro, als messen,

In stukjes gesneden beperkte zielen

De trein leidt rechtstreeks naar het paradijs van Susanin

De arme kerel is blind en zijn oren zijn afgesneden

Wat zullen ze onthouden, wat zullen ze je hier over mij vertellen

In toiletten gevuld met pelgrimspis

Overschilderd als schrijven op een vuile muur

Hang de tafel op en schuif langs

Moskou!

Warmte!

Ontvolkte drukte op de Arbat

Zelfs geen spoor van Gorki bleef over,

Er is alleen een uitgeputte duivel in een badjas,

Sommige kleinheid trilt in de poten

Verover Moskou, vergeet niet dat zij

Vergeeft zijn winnaars niet.

Ja,

Veel onzorgvuldige helden stierven

Van obesitas en aambeien

Moskou!

Warmte!