Марина - ДДТ

Марина, у марина сидела на песке,

Нам выпало, Марина, обоим по тоске.

Ты - в Средиземном море,

Я - на краю земли.

Я будто плоскогорье,

Ты - пальма кораблей.

Аллах создал лепёшки, иегова - мацу.

Египетские кошки пойдут тебе к лицу.

А я калач, Марина, печальных лет ночей

Пеку восход Ярила, кормлю с руки свечей.

Мотаюсь по оврагам,

Ищу себя в лесу,

Борюсь с закатом правды,

Точу дождю косу.

И если прошлой ночью ты видела луну,

Прочла ли между строчками там про свою вину,

Про то, как мы, Марина, вдруг встретимся с тобой,

А ты посмотришь мимо, пройдя с чужой рукой.

Marina, Marina zat op het zand,

Het viel ons, Marina, allebei van melancholie.

Je bent in de Middellandse Zee

Ik ben aan het einde van de aarde.

Ik ben als een plateau

Jij bent de palmboom van schepen.

Allah schiep taarten, Jehovah schiep matza.

Egyptische katten zullen bij je passen.

En ik kalach, Marina, droevige jaren van nachten

Ik bak de zonsopgang van Yaril, ik voed kaarsen uit mijn hand.

Ik ren door de ravijnen

Op zoek naar mezelf in het bos

Vechten tegen de zonsondergang van de waarheid

Ik scheer mijn haar in de regen.

En als je gisteravond de maan zag

Heb je daar tussen de regels door gelezen over je schuldgevoel,

Over hoe wij, Marina, jou plotseling ontmoeten,

En je kijkt voorbij, passeert met de hand van iemand anders.