Конец света - ДДТ

Третьи сутки воет собака, как взбесилась, не ест даже хлеба,

Хвост поджала, хрипит от страха, смотрит то на меня, то в небо,

Третью ночь я не сплю, страдаю, воет, стерва до слёз, до пены,

Деньги все закопал, ожидаю от соседа любой измены.

Что это бабки хвалят здоровье, проверял мент в паспорте номер,

Может хворь у меня какая-то, СПИД, малокровие, странно помеp там хозаин иль не

помер.

Да, живой я ещё, уроды!

Всё стоит, не сипит, не ноет пристрелить бы,

Я к ней, а она по ходу нарезает круги да воет.

А может выдадут всем зарплату, а может в плен нас возьмут японцы,

Да, мечтать, что жевать стекловату, тут ещё чьи-то пятна на солнце,

Завтра будет война-гражданка, рвёт армейский дружок, хмелея,

У него в сарае точанка, накопал, паразит трофеев.

Тут экстросенс наш схватил за грудки поет, плачет

Вечно он не в себе по селу, как конь в мыле.

Страшный суд гредет, алкаши, не иначе, мне знамение в бане открыли.

Чтож, раз так, я готов, давайте!

Нам ли слепнуть к концу этого света,

Запрягай, выноси, образа сымайте, грянем псалмы, раз песня спета…

Что терять нам окрамя пота да соли, грусть, вставай мы выходим из мрака.

Страшный суд нам мелей нищеты и неволи, выводи нас на драку, собака!

На четвёртые сутки устала, подбежала, хвостом вильнула,

Как ты с*ка, меня достала, ты опять нас всех обманула.

Voor de derde dag huilt de hond, hoe woedend hij ook is, hij eet zelfs geen brood,

De staart is opgetrokken, piepend van angst, eerst naar mij kijkend, dan naar de lucht,

De derde nacht slaap ik niet, ik lijd, huil, een teef tot tranen, tot schuim,

Ik heb alles begraven, ik verwacht enig verraad van mijn buurman.

Dat het oma's zijn die gezondheid prijzen, de agent controleerde het nummer in het paspoort,

Misschien heb ik een soort ziekte, aids, bloedarmoede, vreemd genoeg stierf de gastheer daar of niet

ging dood.

Ja, ik leef nog, freaks!

Alles staat, niet hees, niet zeurend om te schieten,

Ik ga naar haar toe en ze snijdt cirkels en huilt onderweg.

Of misschien geven ze iedereen een salaris, of misschien nemen de Japanners ons gevangen,

Ja, om te dromen dat glaswol kauwen, er zijn nog steeds iemands plekken in de zon,

Morgen is er een burgeroorlog, de legervriend braakt, dronken,

Hij heeft een tochanka in zijn schuur, opgegraven, een parasiet van trofeeën.

Dan wordt onze paranormaal begaafd bij de borsten, zingt, huilt

Hij is altijd niet op zichzelf in het dorp, als een paard in zeep.

Het Laatste Oordeel komt eraan, dronkaards, het is niet anders, er werd een bordje voor mij geopend in het badhuis.

Nou, als dat zo is, ben ik er klaar voor, laten we gaan!

Zijn we blind voor het einde van deze wereld,

Harnas, haal eruit, verwijder het beeld, laten we psalmen zingen, zodra het lied is gezongen ...

Wat hebben we te verliezen rond zweet en zout, verdriet, opstaan, we komen uit de duisternis.

Het Laatste Oordeel zal armoede en slavernij voor ons wegnemen, ons ertoe brengen te vechten, hond!

Op de vierde dag werd ze moe, rende naar boven, kwispelde met haar staart,

Net als jij teef, je hebt me, je hebt ons allemaal weer bedrogen.