Изгои - ДДТ

Заблудились в изгибах изгои — из овалов не выйдут герои,

Время-дышло вошло в нас и вышло, в лазаретах защитники Трои.

Берегут свою кровь и разлуку, не загнать на чужие пожары

Эту теплую, честную с*ку, эти томные, нежные чары.

Не виню равнодушных, сам грешен, слишком много на каждом проклятия.

Я искал дорогие объятья — и нашел, и удобно повешен.

В ресторане, под звуки ванили, поп-звезда расплела злые груди,

В пьяной тьме киловаттной кадрили превращаются в прошлое люди.

Наши песни там только — помеха, умирать, чтобы жить — не для «вечных».

И жует бесконечное эхо, как бифштексы, молитвы конечных, конечных, конечных…

Verdwaald in de bochten van de verschoppelingen - helden komen niet uit de ovalen,

Tijddissel kwam binnen en verliet ons, de verdedigers van Troje zijn in de ziekenbossen.

Zorg voor hun bloed en scheiding, rijd niet in andermans vuren

Deze warme, eerlijke teef, deze lome, zachte charme.

Ik geef de onverschilligen niet de schuld, ik ben zelf een zondaar, er zijn te veel vloeken op elk.

Ik was op zoek naar dure knuffels - en gevonden, en comfortabel opgehangen.

In het restaurant maakte de popster op het geluid van vanille haar boze borsten los,

In de dronken duisternis van een kilowatt quadrille gaan mensen het verleden in.

Onze liedjes daar zijn slechts een belemmering, sterven om te leven is niet voor de "eeuwige".

En kauwt een eindeloze echo, zoals steaks, gebeden van de finale, finale, finale ...