Эмигрантская - ДДТ

Закопали штыки мы у Белой реки, где разбились до дна о начало.

Что ж поеду туда, где живая вода там с мечтой покурю у причала.

Что ж поеду туда, где живая вода там с мечтой помолчу у причала.

Я до дома дойду, и достану беду, чемоданы разбив у порога.

Разорву провода, сплюну все города и забуду обратно дорогу.

Разорву провода, сплюну все города и забуду обратно дорогу.

На ступени присев, недород, недосев, вижу в небе у старого дома.

А напротив в окне, или кажется мне, нежный взгляд ваш до боли знакомый.

А напротив в окне, или кажется мне, светлый взгляд ваш до боли знакомый.

Заведу разговор, что ни бабник, ни вор, просто долго на родине не был.

Что как глупый птенец, воевал за дворец, а вернулся вот к синему небу.

Что как блудный птенец, воевал за дворец, а вернулся вот к синему небу.

Закопали штыки…

We begroeven onze bajonetten bij de White River, waar we in het begin naar de bodem braken.

Nou, ik ga naar de plek waar levend water is, ik zal roken op de pier met een droom.

Nou, ik ga naar waar daar levend water is, met een droom, ik zal stil zijn bij de pier.

Ik ga naar huis en krijg problemen door mijn koffers voor de deur te breken.

Ik verbreek de draden, spuug alle steden uit en vergeet de weg terug.

Ik verbreek de draden, spuug alle steden uit en vergeet de weg terug.

Ik hurkte op de trap, ondermaats, ondergewicht, zie ik in de lucht bij het oude huis.

En tegenover in het raam, zo lijkt het mij, komt je zachte blik pijnlijk bekend voor.

En tegenover in het raam, of het lijkt mij, je heldere blik komt pijnlijk bekend voor.

Ik zal een gesprek beginnen dat noch een rokkenjager noch een dief, gewoon al lang niet thuis is geweest.

Dat hij, als een domme meid, voor het paleis vocht, maar terugkeerde naar de blauwe lucht.

Dat hij, als een verloren meid, voor het paleis vocht, maar terugkeerde naar de blauwe lucht.

Begraven bajonetten...