Духи - ДДТ

Получилось так, что не кончали мы, духи бледные.

Соблазнили нас наши рты, умы, думы вредные.

Духи бесятся, радость портится в морозильниках.

Что-то падает, погода ссорится на полтинниках.

Мы гулящие, мы пропащие в этом времени.

Чертям по рогам, други павшие у бога в темени.

Очнулися, шерстяная жизнь не чешется.

Только духи душе от ног до ушей мерещатся.

Распустилась луна, рухнула высь,

Затрещала любовь, по пересохшим углам.

Поднялась на смерть — эй, жизнь, брысь.

Разлито все — это все по нам.

Заскрипели полы.

Зазвенело окно, да, погас свет.

Был вчера у царя, по усам текло, а меня нет!

Het gebeurde zo dat we niet klaar waren, de geesten zijn bleek.

Onze monden, geesten, schadelijke gedachten verleidden ons.

Geesten woeden, vreugde bederft in diepvriezers.

Er valt iets, het weer maakt ruzie om vijftig dollar.

We lopen, we zijn verdwaald in deze tijd.

Naar de hel met de horens, vrienden die van God vielen in de kroon.

We werden wakker, wollen leven kriebelt niet.

Alleen geesten lijken voor de ziel van voeten tot oren.

De maan is gebloeid, de hoogte is ingestort,

Liefde knetterde in droge hoeken.

Ze stond op tot de dood - hey, life, scat.

Alles wordt gemorst - het is allemaal voor ons.

De vloeren kraakten.

Het raam ging, ja, de lichten gingen uit.

Ik was gisteren bij de tsaar, het liep langs mijn snor, maar ik ben er niet!