Антонина (песня из к/ф «Антонина обернулась») - ДДТ

Антонина обернулась, убежала, улетела,

На мгновение распахнулось небо и сгорело тело.

Припев:

Антонина, Антонина, ночь кряхтит как злая мина

Наступила, оглянулась в это время не вернулась.

Антонина, Антонина, ночь не спит, как злая мина

Наступила, оглянулась в это время не вернулась.

Антонина — муж да дети чья судьба в тебя вцепилась

Красота на этом свете оглянулась и разбилась.

Припев:

Впрочем не было свободы обернись и ты прохожий,

Тает снег, дороги-годы, Антонина, мы похожи.

Впрочем не было свободы обернись и ты прохожий,

Тает снег, дороги-годы, Антонина, мы похожи.

Осторожно губ коснулись сдули пыль и паутину

И рассыпалась рутина, Антонина, ты проснулась.

Припев:

На неведомой планете на восторженом вокзале

Антонине крылья эти все про счастье рассказали.

На неведомой планете на восторженом вокзале

Антонине крылья эти все про счастье рассказали.

Антонина обернулась, убежала, улетела,

На мгновение распахнулось небо и сгорело тело.

Припев:

Антонина, Антонина, ночь ворчит как злая мина

Наступила, оглянулась в это время не вернулась.

Антонина, Антонина, ночь не спит, как злая мина

Наступила, оглянулась в это время не вернулась.

Antonina draaide zich om, rende weg, vloog weg,

Even ging de lucht open en brandde het lichaam.

Refrein:

Antonina, Antonina, de nacht kreunt als een boze mijn

Ze kwam, keek terug op die tijd, kwam niet terug.

Antonina, Antonina, de nacht slaapt niet als een boze mijn

Ze kwam, keek terug op die tijd, kwam niet terug.

Antonina - echtgenoot en kinderen wiens lot aan je klampte

Schoonheid in deze wereld keek achterom en brak.

Refrein:

Er was echter geen vrijheid, draai je om en je bent een voorbijganger,

De sneeuw smelt, de wegen zijn jaren, Antonina, we lijken op elkaar.

Er was echter geen vrijheid, draai je om en je bent een voorbijganger,

De sneeuw smelt, de wegen zijn jaren, Antonina, we lijken op elkaar.

Zorgvuldig aangeraakte lippen bliezen stof en spinnenwebben weg

En de routine brokkelde af, Antonina, je werd wakker.

Refrein:

Op een onbekende planeet bij een enthousiast treinstation

Deze vleugels vertelden Antonina alles over geluk.

Op een onbekende planeet bij een enthousiast treinstation

Deze vleugels vertelden Antonina alles over geluk.

Antonina draaide zich om, rende weg, vloog weg,

Even ging de lucht open en brandde het lichaam.

Refrein:

Antonina, Antonina, de nacht moppert als een boze mijn

Ze kwam, keek terug op die tijd, kwam niet terug.

Antonina, Antonina, de nacht slaapt niet als een boze mijn

Ze kwam, keek terug op die tijd, kwam niet terug.