November - Dawn Of Oblivion

One man said to me

That mankind never learns from history

Now I understand so well his mention

Memories of long lost time

I’m facing all my doubts inside

Is there something I should know

That you won’t tell me

Senseless actions

Devastating realistic genocide

The threshold bursts upon the point of climax

Forgotten years

I’ll hide my tears

I’m feeling that I’m thrown again

Down for execution

Through the floury shades of mist

I see a light shining

Gates of love and gates of hate

Facing insignificance

All I ever dreamed about

Buried in the rain of tears

Ride the snake and ride the thunder

Through the acid tears we cry

How could we forget the celebration

Chilled to the marrow of serenity

Or is it still the pouring rain

We know it’s not the rape of virtue

November fears, November tears

Abuse them all, abused for years

Being torn is our contribution

November fears

Een man zei tegen mij:

Dat de mensheid nooit leert van de geschiedenis

Nu begrijp ik zijn vermelding zo goed

Herinneringen aan lang verloren tijd

Ik word geconfronteerd met al mijn twijfels van binnen

Is er iets dat ik moet weten?

Dat ga je me niet vertellen

Zinloze acties

Verwoestende realistische genocide

De drempel barst op het punt van climax

Vergeten jaren

Ik zal mijn tranen verbergen

Ik heb het gevoel dat ik weer gegooid word

Beneden voor uitvoering

Door de bloemige tinten mist

Ik zie een licht schijnen

Poorten van liefde en poorten van haat

Onder ogen zien van onbeduidendheid

Alles waar ik ooit van heb gedroomd

Begraven in de regen van tranen

Berijd de slang en berijd de donder

Door de zure tranen huilen we

Hoe kunnen we het feest vergeten?

Gekoeld tot op het merg van sereniteit

Of is het nog steeds de stromende regen?

We weten dat het niet de verkrachting van de deugd is

November angsten, November tranen

Misbruik ze allemaal, jarenlang misbruikt

Verscheurd zijn is onze bijdrage

November angsten