Faith - Dawn Of Oblivion

Remember how to live in the dark

Still remember snowflakes in my throat

I was dragged in, who dragged me out

How was I supposed to get it through

I can still wake up frightened

Afraid of going back

God I’m so glad it’s over

Who has the faith in me

I thought I had the size of the ocean

I didn’t know I was just a pond

I took the keys, I took the truth

Just for going down and watch Lucifer smile

And the light was guarding me

Through the gates so open and wide for me

I could watch the flowers, I could watch the sun

These things that has been held for me so blind

And I looked at my shadow who lived in vain

I tore it apart, I threw it away

And finally I had reached the dawn

Finally I could seize the day, but

These days were covered in black

Black curtains of suicide

As I thought my time was over

I saw the eyes of faith

Onthoud hoe je in het donker moet leven

Herinner me nog sneeuwvlokken in mijn keel

Ik werd naar binnen gesleept, wie sleepte mij naar buiten

Hoe moest ik het doorkomen?

Ik kan nog steeds bang wakker worden

Bang om terug te gaan

God, ik ben zo blij dat het voorbij is

Wie heeft het vertrouwen in mij?

Ik dacht dat ik de grootte van de oceaan had

Ik wist niet dat ik maar een vijver was

Ik nam de sleutels, ik nam de waarheid

Gewoon om naar beneden te gaan en Lucifer te zien lachen

En het licht bewaakte mij

Door de poorten zo open en wijd voor mij

Ik kon naar de bloemen kijken, ik kon naar de zon kijken

Deze dingen die zo blind voor me zijn gehouden

En ik keek naar mijn schaduw die tevergeefs leefde

Ik scheurde het uit elkaar, ik gooide het weg

En eindelijk had ik de dageraad bereikt

Eindelijk kon ik de dag plukken, maar

Deze dagen waren bedekt met zwart

Zwarte gordijnen van zelfmoord

Omdat ik dacht dat mijn tijd voorbij was

Ik zag de ogen van het geloof