Thoroughly Lost To Logic - David Sylvian

When the little one came

A hole was blown open

A partial surrendering in the midst of knowing

And for an instant the constant heart shed its own tears

Wave upon wave carried me over

Beyond the peripheries of hope and fear

Deadening the voice of relentless biography

I stood at the centre and danced at the extremities

Mapping the city as subtle as silence

Then on, outwards, into the darkness

When the crazy one came

She placed her finger on my forehead

And pushed on through

I woke up, face on fire

Spitting out diamonds

Thoroughly lost to logic

Craving her madness

Toen de kleine kwam

Er is een gat open geblazen

Een gedeeltelijke overgave in het midden van het weten

En voor een moment vergiet het constante hart zijn eigen tranen

Golf op golf droeg me over

Voorbij de periferie van hoop en angst

De stem van meedogenloze biografie dempen

Ik stond in het midden en danste aan de uiteinden

De stad in kaart brengen zo subtiel als stilte

Dan verder, naar buiten, de duisternis in

Toen de gekke kwam

Ze legde haar vinger op mijn voorhoofd

En doorgeduwd door

Ik werd wakker, gezicht in vuur en vlam

Diamanten uitspugen

Grondig verloren aan de logica

Verlangen naar haar waanzin