Snow White in Appalachia - David Sylvian

Half life

She moves in a half life

Imperfect

From her place on the stairs

Or sat in the backseat

Sometimes you’re only a passenger

In the time of your life

And there’s snow on the mattress

Blown in from the doorway

It would take pack mules and provisions

To get out alive

There were concerts and car crashes

There were kids she’d attended

And discreet indiscretions

For which she’d once made amends

And there’s ice on the windshield

And the wipers are wasted

And the metal is flying

Between her and her friends

She’d abandoned them there

In the hills of Appalachia

She threw off the sandbags

To lighten the load

As soon as the sun rose

The keys were in the ignition

Following the tyre tracks

Of the truck sanding the road

There had to be drugs

Running through the girl’s body

There had to be drugs

And they too had a name

And the adrenalin rush

Had left her exhausted

When under the blue sky

Nothing need be explained

And there is no maker

Just inexhaustible indifference

And there’s comfort in that

So you feel unafraid

And the radio falls silent

But for short bursts of static

And she sleeps in a house

That once too had a name

Halveringstijd

Ze beweegt in een half leven

Onvolmaakt

Vanaf haar plek op de trap

Of op de achterbank zitten

Soms ben je slechts een passagier

In de tijd van je leven

En er ligt sneeuw op de matras

Ingeblazen vanuit de deuropening

Er zijn muilezels en proviand nodig

Om er levend uit te komen

Er waren concerten en auto-ongelukken

Er waren kinderen die ze had bezocht

En discrete indiscreties

Waarvoor ze het ooit goed had gemaakt

En er ligt ijs op de voorruit

En de ruitenwissers zijn weggegooid

En het metaal vliegt

Tussen haar en haar vrienden

Ze had ze daar achtergelaten

In de heuvels van Appalachia

Ze gooide de zandzakken weg

Om de last te verlichten

Zodra de zon opkwam

De sleutels zaten in het contact

De bandensporen volgen

Van de vrachtwagen die de weg schuurt

Er moesten drugs zijn

Door het lichaam van het meisje rennen

Er moesten drugs zijn

En ook zij hadden een naam

En de adrenalinestoot

Had haar uitgeput achtergelaten

Wanneer onder de blauwe lucht

Er hoeft niets te worden uitgelegd

En er is geen maker

Gewoon onuitputtelijke onverschilligheid

En daar zit troost in

Dus je voelt je niet bang

En de radio valt stil

Maar voor korte uitbarstingen van statische elektriciteit

En ze slaapt in een huis

Ook dat had ooit een naam