Krishna Blue - David Sylvian

She’s here in the snowfall at dead of night

The mood is of courtship, the final fight

She’s all that I need, all that I am

The voice of compassion inside the man

You open the gates the madness begins

I’ll follow you down, I’ll follow you back in

She’s here in the lifelines in every curve

Suspended in silence between each word

It’s all in the way that she moves

The grace and the light that will see me through, it’s coming true

She’s prising the rope from my hands

The fear and the hopes that I held onto, it’s coming true

Color the river I swim back to you

Krishna blue, Krishna blue, Krishna blue

Waist deep in water, she starts to sing

The voice is familiar and draws me in

She’s lighting the fires, I dowsed by hand

Erasing the figure drawn in sand

You open the gates, the madness begins

I follow you down, I follow you back in

And here in the darkness, the boundary gone

The flame is alive and burning strong

It’s all in the way that she moves

The grace and the light that will see me through, it’s coming true

Color the river I swim back to you

Krishna blue, Krishna blue, Krishna blue, Krishna blue

In the softest belly and the warmest heart

In your open hands I lay my head

In the never ending, I fall apart

In the silent forest and the brilliant red

And through the stream of words

There comes a sound

And I listen, child like

To her voice spellbound, spellbound

It’s all in the way that she moves

The grace and the light that will see me through, it’s coming true

She’s prising the rope from my hands

The fear and the hopes that I held onto, it’s coming true

Color the river I swim back to you

Krishna blue, Krishna blue, Krishna blue, Krishna blue

Ze is hier in de sneeuwval in het holst van de nacht

De sfeer is van verkering, het laatste gevecht

Ze is alles wat ik nodig heb, alles wat ik ben

De stem van compassie in de man

Je opent de poorten, de waanzin begint

Ik volg je naar beneden, ik volg je terug naar binnen

Ze is hier in de reddingslijnen in elke bocht

Zwijgend stil tussen elk woord

Het zit hem allemaal in de manier waarop ze beweegt

De gratie en het licht waar ik doorheen kom, het wordt werkelijkheid

Ze rukt het touw uit mijn handen

De angst en de hoop die ik vasthield, het komt uit

Kleur de rivier Ik zwem naar je terug

Krishna blauw, Krishna blauw, Krishna blauw

Taille diep in het water, begint ze te zingen

De stem is bekend en trekt me naar binnen

Ze steekt de vuren aan, ik heb met de hand gewied

Het in het zand getekende figuur wissen

Je opent de poorten, de waanzin begint

Ik volg je naar beneden, ik volg je terug in

En hier in de duisternis, de grens weg

De vlam is levend en brandt sterk

Het zit hem allemaal in de manier waarop ze beweegt

De gratie en het licht waar ik doorheen kom, het wordt werkelijkheid

Kleur de rivier Ik zwem naar je terug

Krishna blauw, Krishna blauw, Krishna blauw, Krishna blauw

In de zachtste buik en het warmste hart

In je open handen leg ik mijn hoofd

In het oneindige val ik uit elkaar

In het stille bos en het schitterende rood

En door de stroom van woorden

Er komt een geluid

En ik luister, kinderachtig

Op haar stem, betoverd, betoverd

Het zit hem allemaal in de manier waarop ze beweegt

De gratie en het licht waar ik doorheen kom, het wordt werkelijkheid

Ze rukt het touw uit mijn handen

De angst en de hoop die ik vasthield, het komt uit

Kleur de rivier Ik zwem naar je terug

Krishna blauw, Krishna blauw, Krishna blauw, Krishna blauw