No Amanece - David Bisbal

Nunca imagine que con el tiempo acabaría pasando

Que al tumbarme al lado izquierdo de esta cama

Ya no estés a mi lado

Proyectadas en el techo nuestras sombras parecían gigantes

Nos creímos que la vida nos daría un destino tan grande

Y el cielo apago la luz

Tu, una estrella fugaz

Un fragmento de sol se desvanece

Sol, quien te mira pasar, deseando olvidar y no amanece

Sobra tanto con lo que arroparse que hasta el frio se queja

Y por mas que sigo alerta nunca encuentro una caricia suelta

Y en lugar de abandonar reclamare tu luz

Tu, una estrella fugaz, un fragmento de sol se desvanece

Sol, quien te mira pasar, intentando olvidar y no amanece

Puedo figurarte prendida en mi cabeza

Pero no puedo explicarte que

El peso de tu ausencia me desvela apagando del sol

Voy intentando llenar una vida de dos

Ya no, no amanece, ya no, no amanece, ya no, no amanece

Sin ti, no amanece

Tu, una estrella fugaz, un fragmento de sol se desvanece

Sol, quien te mira al pasar, deseando olvidar y no amanece

Ik had nooit gedacht dat het met de tijd zou gebeuren

Dat toen ik aan de linkerkant van dit bed ging liggen

je bent niet langer aan mijn zijde

Geprojecteerd op het plafond leken onze schaduwen gigantisch

We geloofden dat het leven ons zo'n geweldige bestemming zou geven

En de lucht deed het licht uit

Jij een vallende ster

Een fragment van de zon vervaagt

Zon, die je voorbij ziet komen, wensend te vergeten en niet aanbreekt

Er is zoveel om mee te verdoezelen dat zelfs de kou klaagt

En hoe alert ik ook blijf, ik vind nooit een losse streling

En in plaats van in de steek te laten, zal ik je licht terugwinnen

Jij, een vallende ster, een fragment van de zon vervaagt

Zon, die je voorbij ziet gaan, probeert te vergeten en niet wakker wordt

Ik kan je op mijn hoofd zetten

Maar dat kan ik je niet uitleggen

Het gewicht van je afwezigheid houdt me wakker terwijl ik de zon uitdoe

Ik probeer een leven van twee te vullen

Niet meer, geen dageraad, niet meer, geen dageraad, niet meer, geen dageraad

Zonder jou daagt het niet

Jij, een vallende ster, een fragment van de zon vervaagt

Zon, die je aankijkt bij het passeren, wensend te vergeten en niet aanbreekt