Dígale - David Bisbal

No ha podido olvidar mi corazón

Aquellos ojos tristes soñadores que yo amé

La dejé por conquistar una ilusión

Y perdí su rastro, y ahora sé que es ella

Todo lo que yo buscaba

Y ahora estoy aqui

Buscándola de nuevo

Ya no está, se fue

Tal vez usted la ha visto digale

Que yo siempre la adoré

Y que nunca la olvidé

Que mi vida es un desierto y muero yo de sed

Y digale también, que sólo junto a ella puedo respirar

No hay brillo en las estrellas

Ya ni el sol, me calienta

Y estoy muy solo aqui, no sé a donde fue

Por favor digale usted

Fueron tantos los momentos que la amé

Que siento sus caricias y su olor esta en mi piel

Cada noche la abrazaba junto a mi

La cubría de besos, y entre mil caricias

La llevaba a la locura

Hij heeft mijn hart niet kunnen vergeten

Die droevige dromerige ogen waar ik van hield

Ik verliet haar om een ​​illusie te overwinnen

En ik verloor haar uit het oog, en nu weet ik dat zij het is

Alles waar ik naar op zoek was

En nu ben ik hier

weer op zoek naar haar

Het is weg, het is weg

Misschien heb je haar het haar zien vertellen

dat ik altijd van haar hield

En dat ik haar nooit ben vergeten

Dat mijn leven een woestijn is en ik sterf van de dorst

En vertel haar ook dat ik alleen met haar kan ademen

Er is geen schittering in de sterren

Zelfs de zon verwarmt me niet

En ik ben hier zo eenzaam, ik weet niet waar het heen ging

alsjeblieft vertel het hem

Er waren zoveel momenten dat ik van haar hield

Dat ik zijn strelingen voel en zijn geur op mijn huid zit

Elke avond knuffelde ik haar naast me

Hij bedekte haar met kussen, en tussen duizend liefkozingen

maakte haar gek