Die Grubenmähre I: In die Schwärze - Dauþuz

Als junges Pferd, voll Kraft und Leben

Kamst du hinab, in die diesge Teufe

Verstandest nicht, was dir geschehen war

Das wärmend Licht, verblich zu Gedanken

Grubenmähre, verzweifelt in ewiger Nacht

Ein felsger Stall, dir zur Heimat gemacht

Grubenmähre, geschunden für der Menschen Lohn

Dein Leben Ausbeutung und blanker Hohn

Augen wie Ohren unter Leder verborgen

Kalt beschlagen im trüben Schein

Die Beine allerorten mit Narben überzogen

Der leere Blick, ein Wundmal der Seele

Ein Wundmal der Seele, deiner Seele

Grubenmähre, verzweifelt in ewiger Nacht

Ein felsger Stall, dir zur Heimat gemacht

Grubenmähre, geschunden für der Menschen Lohn

Dein Leben Ausbeutung und wie blanker Hohn

Manch ein Führer gab auf die Mähre acht

Doch Schinder schlugen, traten, habens ausgelacht

Strecke um Strecke in doppelter Schicht

Gespannt vor die Hunte, mit üblem Gewicht

Als jong paard, vol kracht en leven

Ben je naar beneden gekomen, in deze diepte?

Ik begreep niet wat er met je gebeurde

Het verwarmende licht vervaagde tot gedachten

Putmerrie, wanhopig in de eeuwige nacht

Een rotsachtige stal maakte je thuis

Mijn merrie, gevild voor het loon van mannen

Je levensuitbuiting en pure bespotting

Ogen als oren verborgen onder leer

Koud beslagen in het schemerige licht

De benen zijn overal bedekt met littekens

De lege blik, een wond van de ziel

Een wond van de ziel, je ziel

Putmerrie, wanhopig in de eeuwige nacht

Een rotsachtige stal maakte je thuis

Mijn merrie, gevild voor het loon van mannen

Je levensuitbuiting en als pure bespotting

Menig gids hield de merrie in de gaten

Maar flayers sloegen, schopten, lachten erom

Track voor track in dubbele laag

Aangewend voor de jacht, met een slecht gewicht