Ese Momento - Daniela Romo

Ese momento

En que tus pasos van sonando en la escalera

Me vuelvo loca

Mi sangre hierve, y mi pulso se acelera

Y ya imagino la humedad de tu esperado respirar

Y me estremezco de saber como me vas a conquistar

Ese momento, que considero tan egoistamente nuestro

Ese momento,

Donde se acaban expresiones y palabras

Cuando tus manos se depositan en la fiebre de mi tiempo

Ese momento, yo no creo que se pueda describir

Es llanto risa, vida plena, un forma de morir

Ese momento

Lo considero tan egoistamente nuestro

Ese momento

Yo lo espero siempre cada atardecer miro la puerta

Ese espacio, donde vas a aparecer

Ese momento que considero tan egoistamente mio.

Dat moment

Waarin je stappen klinken op de trap

ik word gek

Mijn bloed kookt en mijn hartslag gaat sneller

En ik stel me de vochtigheid van je verwachte adem al voor

En ik huiver om te weten hoe je me gaat veroveren

Dat moment, dat ik zo egoïstisch van ons beschouw

Dat moment,

Waar uitdrukkingen en woorden eindigen

Wanneer je handen worden gestort in de koorts van mijn tijd

Dat moment, ik denk niet dat het kan worden beschreven

Het is huilend lachen, vol leven, een manier om te sterven

Dat moment

Ik beschouw het zo egoïstisch van ons

Dat moment

Ik wacht altijd op hem elke avond als ik naar de deur kijk

Die ruimte, waar je zal verschijnen

Dat moment dat ik zo egoïstisch als het mijne beschouw.