Lo Que Las Mujeres Callamos - Daniela Romo

Lo que las mujeres callamos es una carga que nos lastra el alma

Tan lentamente como grano a grano la arena de la mar construye playas blancas

Lo que las mujeres callamos muy a menudo se convierte en rabia

Un beso a tiempo y dos palabras tiernas consiguen diluir igual que a sal el agua

Es tan fácil convencernos que con una simple flor

Los seguimos al infierno nos compran el corazón

Lo que las mujeres callamos más por costumbre que por cobardía

Es un equipaje de lágrimas que crece y crece hasta estallar un día

Lo que las mujeres hablamos es pura lluvia con olor a vida

Historias claras de tan cotidianas que duelen al salir un poco como espinas

Es tan fácil convencernos que con una simple flor

Los seguimos al infierno nos compran el corazón

Lo que las mujeres callamos más por costumbre que por cobardía

Es un equipaje de lágrimas que crece y crece hasta estallar un día

Lo que las mujeres callamos más por costumbre que por cobardía

Es un equipaje de lágrimas que crece y crece hasta estallar un día.

Waar wij vrouwen over zwijgen is een last die onze ziel naar beneden drukt

Zo langzaam als korrel voor korrel bouwt het zand van de zee witte stranden

Wat wij vrouwen zwijgen, verandert vaak in woede

Een kus in de tijd en twee tedere woorden slagen erin om water te verdunnen als zout

Het is zo gemakkelijk om ons te overtuigen dat met een simpele bloem

We volgen ze naar de hel, ze kopen ons hart

Wat wij vrouwen zwijgen, meer uit gewoonte dan uit lafheid

Het is een bagage van tranen die groeit en groeit tot het op een dag barst

Waar wij vrouwen over praten is pure regen met de geur van het leven

Duidelijke verhalen van zo alledaags dat ze pijn doen om eruit te komen als doornen

Het is zo gemakkelijk om ons te overtuigen dat met een simpele bloem

We volgen ze naar de hel, ze kopen ons hart

Wat wij vrouwen zwijgen, meer uit gewoonte dan uit lafheid

Het is een bagage van tranen die groeit en groeit tot het op een dag barst

Wat wij vrouwen zwijgen, meer uit gewoonte dan uit lafheid

Het is een bagage van tranen die groeit en groeit tot het op een dag barst.