VLTAVA - Daniel Landa

Ve vratký bárce mě unáší proud

Sám sebe se ptám, kam sem vlastně chtěl plout

Zvolna se stmívá

Hluboká voda mi odpověď nedá

Pořád se ztrácím a pořád hledám

Měl bych se líp dívat

Proud už sílí, peřej se blíží

Nechci snít, i když oči se mi klíží

Všechno chci vidět tak jasně, jako by byl den

A když se otočím, jsem úplně v šoku

Z vlastní hlavy plný vzteku a lacinýho moku

Vizionářem a sám sobě lhářem jsem utopil svůj sen

Smutný pohled do davu na břehu

Naše čest se v bizardním příběhu

Zoufale zmítá

Šašci se ve vilách opíjí mocí

A já se ptám, jestli po týhle noci

Může ještě svítat?

Růže do uší, hluší lidé netuší

Že dávno hmota zvítězila nad duší

Příští stanice je peklo, i když slíbený byl ráj

Prachy jsou pravda, obsah je forma

A drzá lež je propříště norma

Do mozku vrtá skutečnost krutá, že padl stín na můj kraj

Zavři oči a poslouchej.

Na chvíli tu budu s tebou

Peníze, peníze hýbou světem

Přidej se a pak kulometem

Smíš určovat právo

Musíš si vybrat tu správnou stranu

Souhlasit a jít, nebo dostaneš ránu

Nechtěj myslet hlavou

Můžeme si dopřát výdobytky doby

A do půllitru syčíme slova plná zloby

Jedovatý plivanec se stává důkazem

Ten tohle má a ten má ještě víc!

«A já to chci taky!», se řve z plných plic

Co nás čeká?

Kam nás donese řeka?

Kam kráčí naše zem?

Neboj se, už tě nechci trápit.

Možná to tak bude lepší

De stroming voert me in een wankele schuit

Ik vraag me af waar ik hier eigenlijk heen wilde

Het wordt langzaam donker

Diep water geeft me het antwoord niet

Ik verdwaal nog steeds en ik ben nog steeds op zoek

Ik zou er beter uit moeten zien

De stroming wordt sterker, de stroomversnellingen naderen

Ik wil niet dromen, zelfs als mijn ogen glinsteren

Ik wil alles zo duidelijk als de dag zien

En als ik me omdraai, ben ik helemaal geschrokken

Uit zijn eigen hoofd vol woede en goedkoop sap

Ik heb zelf mijn droom verdronken met een visionair en een leugenaar

Trieste blik naar de menigte aan de kust

Onze eer zit in het bizarre verhaal

Hij beeft wanhopig

De clowns worden dronken van de macht in de villa's

En ik vraag me af of na vanavond

Kan het nog aanbreken?

Rozen in de oren, dove mensen hebben geen idee

Die materie heeft allang over de ziel gezegevierd

Het volgende station is de hel, ook al was het paradijs beloofd

Stof is waar, inhoud is vorm

En een brutale leugen is de norm

Het wrede feit dat er een schaduw op mijn rand is gevallen, boort mijn brein binnen

Sluit je ogen en luister.

Ik zal een tijdje bij je zijn

Geld, geld beweegt de wereld

Doe mee en dan een machinegeweer

U mag de wet bepalen

Je moet de goede kant kiezen

Akkoord en gaan of je wordt geraakt

Denk niet met je hoofd

We kunnen genieten van de tijdwinst

En in de pint sissen we woorden vol woede

Giftig spuug wordt het bewijs

Hij heeft dit en hij heeft nog meer!

"En ik wil het ook!" roept hij vanuit zijn volle longen

Wat staat ons te wachten?

Waar zal de rivier ons brengen?

Waar gaat ons land heen?

Maak je geen zorgen, ik wil je niet meer lastig vallen.

Misschien is het zo beter