Kampens Väg - Dan Berglund

Öde låg landet — landet av stenar

Landet av granar — av renlav och häll

Och jorden gav liv åt maskar och örnar

Lemlar och vargar bland snöklädda fjäll

Men så en morgon steg dina fötter

Stora och tunga på otrampad mark

Och landet det grep dig med hungriga armar

Och kämpande mot dig på liv och på död

Men människans styrka den skulle segra

Fast klipphällen färgades röd

Men friheten dränktes i piskornas välde

Privategendomen tog dig till slav

Och jorden drack blod och jorden drack tårar

Och tistlarna växte på trälarnas grav

Men så en morgon höjdes ditt stridsrop

Klasskampen föddes med yxa och påk

Och hövdingens kämpar — dom svingade svärden

Och kämpade mot dig på liv och på död

Men människans styrka den skulle segra

Fast boplatsen färgades röd

I pesthärjat land du dikade kärren

Och marken gav gröda till tack för din svett

Men jorden beslagtogs och snart fick du plöja

Blott för att göda en rikemansätt

Men så en morgon stod du vid stugorna

Redo att kämpa för åkrar och bröd

Och godsherrens knektar — dom höjde gevären

Och kämpade mot dig på liv och på död

Men människans styrka den skulle segra

Fast byvägen färgades röd

En dag sa baronen: Gå från min åker

Ditt arbete gör mej ej tillräckligt rik

Och hungrig och frusen kom du till staden

Där du fick jobb uppå närmsta fabrik

Men så en morgon slocknade eldarna

Nävarna höjdes och du gick i strejk

Och borgarnas knektar med piskor och sablar

Dom kämpade mot dig på liv och på död

Men människans styrka den skulle segra

Och fanan den färgades röd

O, du som har burit mitt frö genom natten

Var det blott för att få se mig ge opp

Jag svär vid ditt namn att det var ej förgäves

Du bar dessa plågor och bar detta hopp

Ty kanske i morgon står vi som bröder

När arbetarklassen gör revolution

Må borgarnas härar marschera emot oss

Och kämpa emot oss på liv och på död

Ty människans styrka ska än en gång segra

Fast gatstenen ska färgas röd

Het lot lag het land - het land van stenen

Het land van de sparren - van rendiermos en pour

En de aarde gaf leven aan wormen en arenden

Maki's en wolven tussen met sneeuw bedekte bergen

Maar op een ochtend stonden je voeten op

Groot en zwaar op onbetreden grond

En het land dat het je met hongerige armen greep

En tegen je vechten op leven en dood

Maar de kracht van de mens zou zegevieren

Maar de rots was rood gekleurd

Maar vrijheid was verdronken in het bewind van de zwepen

Privé-eigendom heeft je tot slaaf gemaakt

En de aarde dronk bloed, en de aarde stortte tranen

En de distels groeiden op het graf van de slaven

Maar op een ochtend klonk je strijdkreet

De klassenstrijd werd geboren met een bijl en een stok

En de krijgers van het opperhoofd - ze zwaaiden met zwaarden

En vocht tegen je op leven en dood

Maar de kracht van de mens zou zegevieren

Hoewel de nederzetting rood was gekleurd

In een door de pest geteisterd land heb je de moerassen gedumpt

En de grond gaf gewassen dankzij jouw zweet

Maar het land werd in beslag genomen en al snel moest je ploegen

Gewoon om een ​​rijke man te voeden

Maar toen stond je op een ochtend bij de huisjes

Klaar om te vechten voor velden en brood

En de dienaren van de heer - ze hieven hun geweren

En vocht tegen je op leven en dood

Maar de kracht van de mens zou zegevieren

Maar de dorpsweg werd rood

Op een dag zei de baron: Ga uit mijn veld!

Je werk maakt me niet rijk genoeg

En je kwam hongerig en bevroren naar de stad

Waar je een baan hebt bij de dichtstbijzijnde fabriek

Maar op een ochtend gingen de vuren uit

Je vuisten werden geheven en je ging in staking

En de boeren van de bourgeoisie met zwepen en sabels

Ze vochten tegen je voor leven en dood

Maar de kracht van de mens zou zegevieren

En de vlag was rood gekleurd

Oh, jij die mijn zaad door de nacht hebt gedragen

Was het gewoon om me te zien opgeven?

Ik zweer bij je naam dat het niet voor niets was

Je droeg deze kwellingen en droeg deze hoop

Want misschien staan ​​we morgen als broers

Wanneer de arbeidersklasse revolutie maakt

Mogen de legers van de bourgeoisie tegen ons marcheren

En vecht tegen ons op leven en dood

Want de kracht van de mens zal opnieuw zegevieren

Hoewel de straatsteen rood gekleurd moet zijn