The Merry Ploughboy - Cu Chulainn

Oh i am a merry ploughboy,

And i plough the feilds by day,

'Till a sudden thought came to my mind,

That i should roam away.

For I’ve always hated slavery,

Since the day that i was born,

So im off to join the IRA,

And im off tomorrow morn'.

So were all off to Dublin in the green,

Where the helmets glisten in the sun,

Where the bay’nets flash,

and rifles crash,

to the echo of a thompson gun.

I’ll leave behind my pick and spade,

I’ll leave behind my plough,

Oh i’ll leave behind my horse and yoke,

For no more i’ll need them now.

I’ll put on my short revolver

and my bandoller of lead

for to live or die I can but try

to avenge my country’s dead

So were all off to Dublin in the green,

Where the helmets glisten in the sun,

Where the bay’nets flash,

and rifles crash,

to the echo of a thompson gun.

And i leave behind my Mary,

She is the girl i do adore,

And i wonder if,

She thinks of me when she hears the rifles roar.

And when the war is over, and dear old Ireland is free

I’ll take her to the church to wed and a rebel’s wife she’ll be

And we’re all off to Dublin in the green, in the green

Where the helmets glisten in the sun

Where the bay’nets flash and the riffles crash

To the echo of a Thompson gun.

Well some men fight for silver and some men fight for gold

But the I.R.A.

are fighting for the land the Saxons stole.

And we’re all off to Dublin in the green, in the green

Where the helmets glisten in the sun

Where the bay’nets flash and the riffles crash

To the echo of a Thompson gun.

And we’re all off to Dublin in the green, in the green

Where the helmets glisten in the sun

Where the bay’nets flash and the riffles crash

To the echo of a Thompson gun.

Oh ik ben een vrolijke ploegjongen,

En ik ploeg de velden overdag,

'Tot een plotselinge gedachte in me opkwam,

Dat ik weg zou moeten dwalen.

Want ik heb slavernij altijd gehaat,

Sinds de dag dat ik werd geboren,

Dus ik ga naar de IRA,

En ik ben morgenochtend vrij.

Dus gingen allemaal naar Dublin in het groen,

Waar de helmen glinsteren in de zon,

Waar de netten flitsen,

en geweren crashen,

naar de echo van een thompsongeweer.

Ik laat mijn plectrum en schop achter,

Ik laat mijn ploeg achter,

Oh ik zal mijn paard en juk achterlaten,

Voor niet meer heb ik ze nu nodig.

Ik doe mijn korte revolver aan

en mijn bandoller van lood

om te leven of te sterven kan ik het alleen maar proberen

om de doden van mijn land te wreken

Dus gingen allemaal naar Dublin in het groen,

Waar de helmen glinsteren in de zon,

Waar de netten flitsen,

en geweren crashen,

naar de echo van een thompsongeweer.

En ik laat mijn Maria achter,

Zij is het meisje waar ik dol op ben,

En ik vraag me af of,

Ze denkt aan mij als ze de geweren hoort brullen.

En als de oorlog voorbij is en het lieve oude Ierland vrij is?

Ik neem haar mee naar de kerk om te trouwen en ze zal de vrouw van een rebel zijn

En we gaan allemaal naar Dublin in het groen, in het groen

Waar de helmen glinsteren in de zon

Waar de netten flitsen en de geweren crashen

Naar de echo van een Thompson-pistool.

Nou, sommige mannen vechten voor zilver en sommige mannen vechten voor goud

Maar de I.R.A.

vechten voor het land dat de Saksen hebben gestolen.

En we gaan allemaal naar Dublin in het groen, in het groen

Waar de helmen glinsteren in de zon

Waar de netten flitsen en de geweren crashen

Naar de echo van een Thompson-pistool.

En we gaan allemaal naar Dublin in het groen, in het groen

Waar de helmen glinsteren in de zon

Waar de netten flitsen en de geweren crashen

Naar de echo van een Thompson-pistool.