Four Green Fields - Cu Chulainn

«What did I have?»

said the fine old woman

«What did I have?»

this proud old woman did say

«I had four green fields, each one was a jewel

But strangers came and tried to take them from me

I had fine strong sons, they fought to save my jewels

They fought and died, and that was my grief» said she

«Long time ago» said the fine old woman

«Long time ago» this proud old woman did say

«There was war and death, plundering and pillage

My children starved by mountain valley and sea

And their wailing cries, they shook the very heavens

My four green fields ran red with their blood» said she

«What have I now?»

said the fine old woman

«What have I now?»

this proud old woman did say

«I have four green fields, one of them’s in bondage

In stranger’s hands, that tried to take it from me

But my sons have sons, as brave as were their fathers

My fourth green field will bloom once again» said she

«Wat had ik?»

zei de fijne oude vrouw

«Wat had ik?»

deze trotse oude vrouw zei wel

"Ik had vier groene velden, elk was een juweel"

Maar vreemden kwamen en probeerden ze van me af te pakken

Ik had fijne sterke zonen, ze vochten om mijn juwelen te redden

Ze vochten en stierven, en dat was mijn verdriet», zei ze

«Lang geleden» zei de fijne oude vrouw

«Lang geleden» zei deze trotse oude vrouw

"Er was oorlog en dood, plundering en plundering"

Mijn kinderen zijn uitgehongerd door de bergvallei en de zee

En hun jammerende kreten, ze deden de hemel schudden

Mijn vier groene velden kleurden rood van hun bloed', zei ze

"Wat heb ik nu?"

zei de fijne oude vrouw

"Wat heb ik nu?"

deze trotse oude vrouw zei wel

"Ik heb vier groene velden, een van hen is in slavernij"

In de handen van een vreemde, die het van mij probeerde af te nemen

Maar mijn zonen hebben zonen, net zo moedig als hun vaders

Mijn vierde groene veld zal weer bloeien', zei ze