Narben - Crystal F

Entstanden aus der Liebe wenn zwei Menschen sich vereinen

Erblickte ich das Licht der Welt zwischen deinen Beinen

Die Schwangerschaft war leicht, die Geburt dann leider nicht

Auch wenn jeder dazu riet du wolltest keinen Kaiserschnitt

Weil es heißt, dass die Geburt die Mutter-Kind-Beziehung prägt

Wie durch ein Wunder ha’m wir’s beide überlebt

Gewachsen unter deinem Herzen, geboren unter Leid und Schmerzen

Nach meinem ersten Schrei im Kreißsaal

Wusstest du dass das Leben wie du’s kennst ab jetzt vorbei war

Denn du bist jetzt ne Mama ''Mama''

Denn du bist jetzt meine Mama

Ich war zart und es war bitter — manche Blumen gehen nie auf

Keine Wunde blutet ewig, doch die Narben prägen die Haut

Die Jahre ging in’s Land, ich lernte gehen und auch sprechen

Du verlernst dein Mann zu lieben, eure Ehe am zerbrechen

Früher hieß es noch ihr zwei gegen den Rest der Welt

Daraus wurd' wir und er egal wie fest er hält

Denn in dei’m Herz ist kein Platz für jemand anderen als mich

Du schläfst jede Nacht bei mir, deine Hand in meinem Schritt

Wenn der Gute-Nacht-Kuss länger ist als mir lieb ist, denk ich:

Warum sollt das falsch sein, du willst schließlich nur das es mir gut geht

Wie’s jede Mutter für ihren Sohn will ''oder nicht?''

Wie so oft wenn ich nicht schlafen konnte saß ich unter’m Tisch

Versteck mich unter Decken bis mich Mama dort erwischt

Doch heute Abend ist es anders

Papa ist wütend und schreit rum

Er schreit er war' nicht dumm aus ihm spricht blinde Wut

Denn er weiß doch ganz genau was sie ihr’m Kind antut

Er will sie verlassen und mich mitnehmen

Sie schreit er soll nicht zwischen einer Mutter und ihrem Kind stehen

Mit Fingern in den Ohren sing ich leis vor mich her

Doch statt besser wird es schlechter denn sie schreien nur noch mehr

Und als es still wird und mein Vater zu Boden geht

Läuft etwas aus sei’m Hals es ist rot und klebt

Und mit sein’m letzten Wimpernschlag, sieht er noch wie ihn sein Kind anstarrt

Dann geht er von uns

Dann geht er von uns

Mama trägt mich in mein Bett und sagt ich soll keine Angst haben

Papa ist jetzt weg und kann uns nichts mehr anhaben

Sie streichelt mir die Tränen von der Wange

Wie’s eine Mutter doch tut für ihren Sohn

Sie streichelt mir die Tränen von der Wange

Wie’s eine Mutter doch tut für ihren Sohn ''oder nicht?''

Ich war zart und es war bitter — manche Blumen gehen nie auf

Keine Wunde blutet ewig, doch die Narben prägen die Haut

Für immer

Geboren uit liefde wanneer twee mensen zich verenigen

Ik zag het daglicht tussen je benen

De zwangerschap was makkelijk, maar de bevalling niet

Zelfs als iedereen adviseerde dat je geen keizersnede wilde

Omdat er wordt gezegd dat geboorte de moeder-kindrelatie vormt

Wonder boven wonder hebben we het allebei overleefd

Gegroeid onder je hart, geboren onder verdriet en pijn

Na mijn eerste huilbui in de verloskamer

Wist je dat het leven zoals je het kent nu voorbij is?

Omdat je nu een mama bent ''mama''

Omdat je nu mijn moeder bent

Ik was zacht en het was bitter - sommige bloemen gaan nooit open

Geen wond bloedt voor altijd, maar de littekens markeren de huid

De jaren gingen voorbij, ik leerde lopen en ook praten

Je vergeet van je man te houden, je huwelijk loopt stuk

Vroeger waren jullie twee tegen de rest van de wereld

Het werd ons en hij, hoe stevig hij ook vasthoudt

Want in je hart is er geen plaats voor iemand anders dan mij

Je slaapt elke nacht met mij, je hand in mijn kruis

Als de welterustenzoen langer is dan ik zou willen, denk ik:

Waarom zou dat verkeerd zijn, je wilt tenslotte gewoon dat het goed met me gaat

Zoals elke moeder wil voor haar zoon ''of niet?''

Zoals zo vaak als ik niet kon slapen, zat ik onder de tafel

Verberg me onder dekens tot mama me daar vangt

Maar vanavond is anders

Papa is boos en schreeuwt

Hij schreeuwt dat hij niet dom was, blinde woede spreekt van hem

Omdat hij precies weet wat ze haar kind aandoet

Hij wil haar verlaten en mij meenemen

Ze roept dat hij niet tussen een moeder en haar kind mag staan

Ik zing zachtjes voor mezelf met mijn vingers in mijn oren

Maar in plaats van beter te worden, wordt het erger omdat ze alleen maar meer schreeuwen

En als het stil wordt en mijn vader op de grond valt

Als er iets uit zijn keel loopt, is het rood en plakkerig

En met de laatste oogwenk kan hij zijn kind nog steeds naar hem zien staren

Dan gaat hij van ons weg

Dan gaat hij van ons weg

Mama draagt ​​me naar mijn bed en zegt dat ik niet bang moet zijn

Papa is nu weg en kan ons geen pijn meer doen

Ze streelt de tranen van mijn wang

Zoals een moeder doet voor haar zoon

Ze streelt de tranen van mijn wang

Zoals een moeder doet voor haar zoon, nietwaar?

Ik was zacht en het was bitter - sommige bloemen gaan nooit open

Geen wond bloedt voor altijd, maar de littekens markeren de huid

Voor altijd