Missgeburt - Crystal F

In der Schule sagen sie ich wär' 'ne Missgeburt

Dabei haben sie nur Angst vor meinem Wissensdurst

Denn ich hab offensichtlich zuviel Spaß an Anatomie

Denn ich schneid' an 'ner Kröte rum wie ein Kranker auf Speed

Während die ander’n am kotzen sind stell ich mir vor der Krötenbauch wär' von

mei’m Sitznachbarn das Doppelkinn

Oder die Luftröhre von Sarah aus der ersten Reihe

In meiner Vorstellung röchelt sie die letzten Schmerzensschreie

Um die geil zu finden muss der Fetisch noch erfunden werden

Ihr beschissener Charakter ist für mich ein Grund zum sterben

Die fette Fotze trampelt doch auf meinem Schicksal rum

Toter Vater, arme Mutter, Vorliebe zur Dichterskunst

Deshalb schlägt und bedroht sie mich

Der kleine dicke mit dem sie dann nach dem Unterricht den Boden wischt

Und mit ihrer Riesenfaust paar Knochen in der Fresse bricht

Ich habs aufgeschrieben und vergesse nicht, glaub mir

Erst kam die Wut, dann kam der Hass

Erst spannt die Haut bis sie langsam zerplatzt

Und es geht Schnitt um Schnitt

Es geht Schnitt um Schnitt, ich teile was zusamm’gehört

In der Uni sagen sie ich wär' ein Wunderkind

Dabei denken sie doch dass ich nicht ganz knusper bin

Denn ich hab offensichtlich zuviel Spaß an Anatomie

Doch das Skalpell in meiner Hand ist eine Art Therapie für mich

Sie nenn' es lernen, ich nenn’s vorbereiten

Denn ich drück' mit dem Messer aus wofür mir nicht die Worte reichen

Ich nenn' es Klingenkunst, denn das schneiden hält mich in der Spur als wäre es

mein Blindenhund

Dieses kribbeln in mir drin ist wie 'ne Folter für mich

Denn du musst geduldig sein wenn du Erfolg haben willst

Jeden Abend vor dem schlafen zähl' ich Namen auf (Sarah)

Denn ich hab' Narben auf den Narben von den Narben drauf (Sarah)

Und aus den Stunden werden Tage werden Jahre drauß

Doch das Gefühl ist noch das gleiche wie damals hinter’m Gartenhaus

Ich würde gern loslassen doch es lässt mich nicht

Ich habs aufgeschrieben und vergesse nicht — das weißt du doch

Erst kam die Wut, dann kam der Hass

Erst spannt die Haut bis sie langsam zerplatzt

Und es geht Schnitt um Schnitt

Es geht Schnitt um Schnitt, ich teile was zusamm’gehört

Op school zeggen ze dat ik een freak ben

Ze zijn alleen bang voor mijn dorst naar kennis

Omdat ik duidelijk te veel lol heb met anatomie

Want ik snij een pad als een zieke op snelheid

Terwijl de anderen overgeven, stel ik me voor dat de buik van de pad weg zou zijn

de dubbele kin van mijn buurman

Of Sarah's luchtpijp van de eerste rij

In mijn verbeelding rammelt ze de laatste kreten van pijn

Om ze geil te vinden, moet de fetisj nog worden uitgevonden

Je waardeloze karakter is een reden om voor mij te sterven

De dikke kut vertrapt mijn lot

Dode vader, arme moeder, voorliefde voor poëzie

Daarom slaat en bedreigt ze me

De kleine dikke die ze gebruikt om de vloer aan te vegen na de les

En breekt een paar botten in haar gezicht met haar gigantische vuist

Ik heb het opgeschreven en zal het niet vergeten, geloof me

Eerst kwam de woede, toen kwam de haat

Eerst rekt de huid uit totdat deze langzaam barst

En het wordt geknipt na knippen

Het is knip na knip, ik deel wat bij elkaar hoort

Op de universiteit zeggen ze dat ik een wonderkind ben

Maar ze denken dat ik niet helemaal knapperig ben

Omdat ik duidelijk te veel lol heb met anatomie

Maar de scalpel in mijn hand is een soort therapie voor mij

Jij noemt het leren, ik noem het voorbereiden

Omdat ik met het mes uitdruk welke woorden voor mij niet genoeg zijn

Ik noem het meskunst omdat snijden me op het goede spoor houdt alsof het ware

mijn geleidehond

Dit tintelen in mij is als een marteling voor mij

Want je moet geduld hebben als je succesvol wilt zijn

Elke avond voor het slapengaan tel ik namen (Sarah)

Omdat ik littekens heb op de littekens van de littekens erop (Sarah)

En de uren worden dagen worden buiten jaren

Maar het gevoel is nog steeds hetzelfde als toen achter het tuinhuis

Ik zou graag willen loslaten, maar ik kan niet

Ik heb het opgeschreven en zal het niet vergeten - dat weet je

Eerst kwam de woede, toen kwam de haat

Eerst rekt de huid uit totdat deze langzaam barst

En het wordt geknipt na knippen

Het is knip na knip, ik deel wat bij elkaar hoort