Hunger - Crystal F

Als ich jünger war, war ich oft in dem Garten hinterm Haus

Habe Kleintiere gefangen und sie danach dann missbraucht

Hab dann ausprobiert mit 'nem Nagel an 'ner Maus

Wie es ist hindurchzustechen durch die warme, sanfte Haut

Habe Gänsehaut bekomm', doch 'n harten Schwanz dann auch

Sie fallen gelassen aus Angst, begraben unter Laub

Lief weinend in mein Zimmer, Mama war noch nicht zuhaus

Doch dieses Kribbeln in der Brust

Zog mich abends wieder raus

Und aus der einen wurden viele kleine, große Tiere

Langsam wusst' ich nicht mehr von den Leichen, wo sie liegen

Ich hab' eines morgens Nachbars Katze gefang'

Hab sie stundenlang gequält und dann im Dachstuhl erhang'

Ihren Körper geöffnet und die Schmerzen geliebt

Und saß danach am Essenstisch mit ihrem Herz in der Jeans

Und die Lippen, die Mama ein' Gute Nacht-Kuss geben

Sind die, an den' bis grad noch Blut der Katze klebten

Denn irgendwann hat es nicht mehr gereicht, sie aufzuschneiden

Sondern in die Kehle zu beißen und aufzureißen

Manchmal kommt zusamm' mit der Leichenstarre

Es vor, dass ich noch Zweifel habe — aber dann merk' ich:

Wie kann, was sich gut anfühlt, denn schlecht sein?

Stimmt vielleicht was nicht mit mei’m Kopf?

Doch die Zweifel begrab' ich schlussendlich

Mit den Leichen zusamm' in ei’m Loch

Mama streichelt mir zärtlich den Kopf und

Sagt mir, dass sie mich liebt wie ich bin

Doch sie weiß nichts von Tieren im Garten

Und dem Hunger tief in mir drin

Sie weiß nichts …

Toen ik jonger was was ik vaak in de achtertuin

Ik ving kleine dieren en mishandelde ze daarna

Ik heb het toen uitgeprobeerd met een spijker op een muis

Hoe het is om door een warme, zachte huid te prikken

Kippenvel gekregen, maar dan ook een harde lul

Ze vielen uit angst, begraven onder bladeren

Ging huilend naar mijn kamer, mama was nog niet thuis

Maar deze tintelingen in de borst

Heeft me 's avonds weer naar buiten getrokken

En één werd vele kleine, grote dieren

Langzaam wist ik niet meer waar de lichamen waren

Ik heb op een ochtend de kat van een buurman gevangen

Martelde haar urenlang en hing haar toen op zolder

Opende haar lichaam en hield van de pijn

En zat toen aan de eettafel met haar hart in haar spijkerbroek

En de lippen die mama welterusten kussen

Zijn degenen waar het bloed van de kat tot nu toe nog aan vast zat

Omdat het op een gegeven moment niet genoeg was om ze open te snijden

Maar om je keel te bijten en te scheuren

Komt soms samen met rigor mortis

Het lijkt erop dat ik nog steeds twijfel - maar dan merk ik op:

Hoe kan wat goed voelt slecht zijn?

Is er iets mis met mijn hoofd?

Maar ik heb eindelijk de twijfels begraven

Met de lijken samen in een gat

Mam streelt teder mijn hoofd en

Zeg me dat ze van me houdt zoals ik ben

Maar ze weet niets van dieren in de tuin

En de honger diep in mij

Ze weet van niets...