Unfortunate Tourists - Crime In Stereo

I am the unfortunate tourist, stranded

At the edge of your bed, shipwrecked

Journeyed from the depths of our drinks

To the small curves of your legs

And yet, in your absence

I feel good now that you’re gone

I am the constant exit, the constant ex

The next former friend to attend your revenge

And you said, «You're just like them

Born to love and then disappear.»

And I said, «People like that are the only people here.»

Ik ben de ongelukkige toerist, gestrand

Op de rand van je bed, schipbreuk

Gereisd uit de diepten van onze drankjes

Naar de kleine rondingen van je benen

En toch, tijdens uw afwezigheid

Ik voel me goed nu je weg bent

Ik ben de constante uitgang, de constante ex

De volgende voormalige vriend die je wraak bijwoont

En je zei: "Je bent net als zij"

Geboren om lief te hebben en dan te verdwijnen.»

En ik zei: "Dat soort mensen zijn de enige mensen hier."