Orbiter - Crime In Stereo

Tired stars navigate the tiny storms teeming on the far shores Of your waist,

tired of waiting for my stationary third world

To rotate, so you filled it with oxygen

And watched as it floated away

How could you do that to me?

I start to relate as the meridians trace lines

Straight up through your face

And I orbit around your personal space

Tunnel out through your psychology to escape

How could you do that to me?

These are the sirens having come to test your hope

Saying, «Oh, we’ve sewn stones in your throat

Thrown you overboard the boat

Now float.»

Vermoeide sterren navigeren door de kleine stormen die wemelen op de verre kusten van je middel,

moe van het wachten op mijn stationaire derde wereld

Om te draaien, zodat je hem met zuurstof hebt gevuld

En keek toe hoe het wegdreef

Hoe kon je me dat aandoen?

Ik begin te relateren als de meridianen traceren lijnen

Recht omhoog door je gezicht

En ik cirkel rond je persoonlijke ruimte

Tunnel uit door je psychologie om te ontsnappen

Hoe kon je me dat aandoen?

Dit zijn de sirenes die je hoop komen testen

Zeggen: "Oh, we hebben stenen in je keel genaaid"

Heb je overboord gegooid

Nu drijven.»