The Nun With The Astral Habit - Cradle Of Filth

The world was her cloister, The Abbess Duboir

In the convent at All Hallows Fair

A pearl in an oyster she shone like a star

Augmenting her Sisterhoods prayers

Her singing touched angels and melted

Their hearts

Her choirs inspired the search

For the lost Holy Grail, the Benedict Arts

And the best of the Catholic Church

But if one thing

One precious little thing

Would darken this facade

There would be such consequences

Like the night Sister Victoria

Stepped in from the freezing cold

No candles would light at Evening Mass

The days passed by without a sigh

But dusk came thick with dread

Intangible, the air was full

Of wanderlust and approaching bloodshed

In truth, the Abbess with her pious whims

Enjoyed the new girls pain

Proof to the rest that the briars of sin

Entangled all the world in Satan’s name

Victoria Varco, once an heiress

To a proud noble estate

Fell pregnant by her recklessness

Who then fell foul to a violent fate

Such was her crime in expedient times

And the shame of besmirching her name

Her child was burnt, she was dragged to these walls

For a life in obedient chains

But not one thing

One precious little thing

Would darken this facade

Like the night Sister Victoria

Woke screaming in her room

She spent a week spiralling from heaven

And as the seasons wheezed and pined

Her dreams grew more perverse

For no good reason she would find

An alluring women naked save for jewels and verse

When her eyelids closed, on a moonlit shore

This intoxicating beauty would appear

The sweetest symphony composed

Those abating lips rose

To whisper dirty secrets in her ear

Clandestine Secrets

A dream within a dream

She finds herself this nymph

Abreast a desert dune

And below the crescent moon

Atop a darksome stranger

Ah, the spurting of his seed inside her triggers paradise

She rides the beast until the heavens tremble

Forcing eclipse, her lover licks her blood that drips down upon the sand

And almost out of hand

Coarse plots assemble

For somewhere in the convent walls

A templar treasure rests

Forgotten to the vestibules

Like pleasures of the flesh

So in return for nightly runs

Past tongues and wisdom’s hiss

She promised to assist the hunt

For and ancient golden chain amiss

De wereld was haar klooster, de abdis Duboir

In het klooster op All Hallows Fair

Een parel in een oester, ze straalde als een ster

Haar zusterschapsgebeden versterken

Haar zang raakte engelen en smolt

hun harten

Haar koren inspireerden de zoektocht

Voor de verloren Heilige Graal, de Benedict Arts

En het beste van de katholieke kerk

Maar als één ding

Een kostbaar klein ding

Zou deze façade donkerder maken

Er zouden zulke gevolgen zijn

Zoals de nacht Zuster Victoria

Binnengekomen uit de vrieskou

Er zouden geen kaarsen branden bij de avondmis

De dagen gingen voorbij zonder een zucht

Maar de schemering kwam dik van angst

Ongrijpbaar, de lucht was vol

Van reislust en naderend bloedvergieten

In waarheid, de abdis met haar vrome grillen

Genoten van de nieuwe meisjespijn

Bewijs voor de rest dat de doornen van de zonde

De hele wereld verstrikt in Satans naam

Victoria Varco, ooit een erfgename

Naar een trots adellijk landgoed

Werd zwanger door haar roekeloosheid

Die vervolgens een gewelddadig lot onderging?

Dat was haar misdaad in geschikte tijden

En de schande van het besmeuren van haar naam

Haar kind was verbrand, ze werd naar deze muren gesleept

Voor een leven in gehoorzame ketens

Maar niet één ding

Een kostbaar klein ding

Zou deze façade donkerder maken

Zoals de nacht Zuster Victoria

Schreeuwend wakker in haar kamer

Ze bracht een week door vanuit de hemel

En terwijl de seizoenen piepten en kwijnden

Haar dromen werden perverser

Zonder een goede reden zou ze vinden

Een verleidelijke naakte vrouw, behalve juwelen en verzen

Toen haar oogleden gesloten waren, op een maanverlichte kust

Deze bedwelmende schoonheid zou verschijnen

De zoetste symfonie gecomponeerd

Die afnemende lippen gingen omhoog

Om vuile geheimen in haar oor te fluisteren

Clandestiene geheimen

Een droom in een droom

Ze vindt zichzelf deze nimf

Op de hoogte van een woestijnduin

En onder de halve maan

Bovenop een duistere vreemdeling

Ah, het spuiten van zijn zaad in haar triggert het paradijs

Ze berijdt het beest tot de hemel trilt

Verduistering forcerend, haar minnaar likt haar bloed dat op het zand druppelt

En bijna uit de hand

Grove plots komen samen

Voor ergens in de kloostermuren

Een tempeliersschat rust

Vergeten in de vestibules

Zoals geneugten van het vlees

Dus in ruil voor nachtelijke runs

Verleden tongen en het gesis van wijsheid

Ze beloofde te helpen bij de jacht

Voor en oude gouden ketting mis