Coffin Fodder - Cradle Of Filth

The time has come to rise again

Freedom, lift thy sewage hem

Free from beasts and skewered men

My dreams unroll

Ten thousand fold

Their world will never take me

They will never desecrate my soul

The stars I have grasped

Are so far lonely constellations

And wishing on those stars

My spirit bars annihilation

From earthen miseries

Hosts of most fell forms of greed

Ghosts of pearly gate remissions

Forever haunting me

Slit the witch and watch him bleed

As with any inquisition

Lying from the start

The preachers plied their craft

Scoffing elder glories

And dying, I depart

To make their sunken hearts

A coffin for their stories

The time is past to falter when

Freedom slips my sombre pen

And the gates to wolves break open then

My feelings may seem constant prey

But claws no more will rake me

Those whores have fled to darker days

Above and beyond

I have wronged in my position

But now the winds are strong

To soar from Babel’s vision

Of cutthroat jealousies

Dock to dock, these mongrels breed

Dogs of fogged derision

Pacing, soon to be

Back to pack mentality

When my killing moon is risen

Trying from the start

These creatures of the dark

Were quaffing morning glories

And dying, I depart

To make their drunken hearts

A coffin for their stories

Innovation in ovation

Imagination stirs

Somewhere the dusk is lining

Red the shore of a roaring sea

And though loved there, someone is pining

For waves of blood to run and rescue me

For waves of blood to rescue me

To run and run and run and run

The time has come to rise again

Freedom lift thy sewage hem

Free from beasts and skewered men

My dreams unroll

Ten thousand fold

Their world will never take me

They will never desecrate my soul

Their world will never break me

They will never desecrate my soul

Het is tijd om weer op te staan

Vrijheid, til uw riool op

Vrij van beesten en doorstoken mannen

Mijn dromen worden uitgerold

Tienduizendvoudig

Hun wereld zal me nooit nemen

Ze zullen mijn ziel nooit ontheiligen

De sterren die ik heb gegrepen

Zijn tot nu toe eenzame sterrenbeelden

En wensen op die sterren

Mijn geest verspert vernietiging

Van aardse ellende

Gastheren van de meeste gevallen van hebzucht

Geesten van parelpoortremissies

Voor altijd achtervolgen mij

Snijd de heks doormidden en kijk hoe hij bloedt

Zoals bij elke inquisitie

Liegen vanaf het begin

De predikers beoefenden hun vak

Oudere glorie bespotten

En stervend, vertrek ik

Om hun gezonken harten te maken

Een kist voor hun verhalen

De tijd is voorbij om te wankelen wanneer

Vrijheid glijdt uit mijn sombere pen

En dan breken de poorten naar wolven open

Mijn gevoelens lijken misschien een constante prooi

Maar klauwen zullen me niet meer harken

Die hoeren zijn gevlucht naar donkere dagen

Boven en buiten

Ik heb onrecht aangedaan in mijn positie

Maar nu is de wind sterk

Om op te stijgen uit de visie van Babel

Van moordende jaloezie

Dock to dock, deze bastaarden broeden

Honden van mistige spot

Pacing, binnenkort

Terug naar pack-mentaliteit

Wanneer mijn dodende maan is opgekomen

Vanaf het begin proberen

Deze wezens van het duister

Waren aan het drinken ochtendglorie

En stervend, vertrek ik

Om hun dronken harten te maken

Een kist voor hun verhalen

Innovatie in ovatie

Verbeelding roert zich

Ergens schemert de schemering

Rood de kust van een brullende zee

En hoewel daar geliefd is, smacht iemand

Voor golven van bloed om te rennen en me te redden

Voor golven van bloed om me te redden

Rennen en rennen en rennen en rennen

Het is tijd om weer op te staan

Vrijheid til uw riolering op

Vrij van beesten en doorstoken mannen

Mijn dromen worden uitgerold

Tienduizendvoudig

Hun wereld zal me nooit nemen

Ze zullen mijn ziel nooit ontheiligen

Hun wereld zal me nooit breken

Ze zullen mijn ziel nooit ontheiligen