Suicide And Other Comforts - Cradle Of Filth

I pace, alone

In a place for the dead

Overcome by woe

And here, I’ve grown

So fond of dread

That I swear it’s heaven

Oh sweet Mary

Dressed in gray

Roll back the stone

With these words scrawled in a severed hand

Tears fall like shards of glass that bend

In rivers, like sinners

Swept with me to join the damned

A darkened sky

The day that laughter died

Fell swiftly into night

And stayed within Her sight

Staring at the knife

Oh God, how easy now to sacrifice

My life, to have Her with me

So farewell to distant thunder

Those inept stars I’ve worshipped under

Fall farther, their Father

Lies in wait in flames below

Whilst my love, a blood red flower

Calls to me from verdant bowers

Graveside, I cry

Please save me from this Hell I know

A darkened sky

The day that laughter died

Fell swiftly into night

And stayed within Her sight

Staring at the knife

Oh God, how easy now to sacrifice

My life, to have Her with me

An eye for an eye as espied in the bible

My faith is lost to the burning of idols

One less cross to press upon the survival

Of this lorded agony

And I, (much as I have tried

To bury Her from mind

Fate’s tourniquet was tied, when She died…)

Still sense Her presence so divine

Lithe arms about my throat

Like pining swans entwined

Footfalls at nightfall close to mine

Suicide is a tried and tested formula for release

I snatch Her whisper like the wind through cedars

See Her face in every natural feature

Midst the mist and sleepy hollows of fever…

With glee deceiving me

Suicide is a tried and tested formula for release

I hear Her voice from where the grave defies Her

Sirensong to sing along, no finer

Suicide notes, harmonised in a minor

Strike a chord with misery

No light nor reef

No unsinkable of romance keeps me

Safely from the stormy seas

Now drowning, resounding

Death-knells pound my dreams

Unthinkable to dredge through this

Listless and lonely winter freeze

A darkened sky

This day hereafter dies

Falls swiftly into night

And stays within my sight

Staring at the knife

Oh God, what ease it was to sacrifice

My life, to have Her with me

No more a victim of crusade

Where souls are strung from moral palisades

I slit my wrist and quickly slip away…

I journey now on jewelled sands

Beneath a moon to Summerlands

To grace Her lips with contraband

The blaze once in my veins

Ik loop, alleen

Op een plek voor de doden

Overwonnen door wee

En hier ben ik gegroeid

Zo dol op angst

Dat ik zweer dat het de hemel is

Oh lieve Mary

Gekleed in grijs

Rol de steen terug

Met deze woorden gekrabbeld in een afgehakte hand

Tranen vallen als glasscherven die buigen

In rivieren, zoals zondaars

Meegeveegd om je bij de verdoemden te voegen

Een verduisterde lucht

De dag dat het lachen stierf

Viel snel in de nacht

En bleef in Haar zicht

Staren naar het mes

Oh God, hoe gemakkelijk is het nu om te offeren

Mijn leven, om Haar bij me te hebben

Dus afscheid van verre donder

Die onbekwame sterren waaronder ik heb aanbeden

Val verder, hun vader

Ligt op de loer in vlammen hieronder

Terwijl mijn liefde, een bloedrode bloem

Oproepen naar mij vanuit groene prieeltjes

Graveside, ik huil

Red me alsjeblieft van deze hel die ik ken

Een verduisterde lucht

De dag dat het lachen stierf

Viel snel in de nacht

En bleef in Haar zicht

Staren naar het mes

Oh God, hoe gemakkelijk is het nu om te offeren

Mijn leven, om Haar bij me te hebben

Oog om oog zoals beschreven in de bijbel

Mijn geloof is verloren gegaan door het verbranden van afgoden

Een kruis minder om te overleven

Van deze heerschappij

En ik, (zoals ik heb geprobeerd)

Om haar uit het hoofd te begraven

De tourniquet van het lot was vastgebonden toen ze stierf...)

Voel haar aanwezigheid nog steeds zo goddelijk

Lenige armen om mijn keel

Als smachtende zwanen verstrengeld

Voetstappen bij het vallen van de avond dicht bij de mijne

Zelfmoord is een beproefde formule voor vrijlating

Ik grijp Haar fluistering als de wind door ceders

Zie Haar gezicht in elke natuurlijke functie

Te midden van de mist en slaperige holtes van koorts...

Met vrolijkheid die me bedriegt

Zelfmoord is een beproefde formule voor vrijlating

Ik hoor Haar stem van waaruit het graf Haar tart

Sirenelied om mee te zingen, niet fijner

Zelfmoordnotities, geharmoniseerd in een mineur

Sla een akkoord met ellende

Geen licht of rif

Geen onzinkbare romantiek houdt me tegen

Veilig uit de stormachtige zeeën

Nu verdrinkend, weergalmend

Doodsklokken beuken mijn dromen

Ondenkbaar om hier doorheen te baggeren

Lusteloze en eenzame wintervorst

Een verduisterde lucht

Deze dag hierna sterft

Valt snel in de nacht

En blijft in mijn zicht

Staren naar het mes

Oh God, wat was het gemakkelijk om te offeren

Mijn leven, om Haar bij me te hebben

Geen slachtoffer meer van kruistocht

Waar zielen worden geregen aan morele palissaden

Ik sneed mijn pols door en glipte snel weg...

Ik reis nu op juwelenzand

Onder een maan naar Summerlands

Om haar lippen te versieren met smokkelwaar

De brand eens in mijn aderen