Shat Out of Hell - Cradle Of Filth

Eclipsing violent centuries

Like a dark scar over France

Enter the nascent Gilles de Rais

A warrior and a scholar

He fought for Joan Of Arc

Before she met with martyrdom in flames

Far from fairytale

A deathshead on his sail

A light that would not fail

Beneath her spell

But the crucifix was veiled

When his decadence prevailed

In a drench of red regaled

He was shat out of Hell

Shat out of Hell

Frozen in iniquity

A passion for awe in an age of grief

His wealth and power led him on To the tainted gates of Babylon

Born beneath the howling stars

In a shower of golden Lys

A wolf-cub with the world between his sabre teeth

Torn between extremes of faith

The pious and the priests

He fed the Devil children like he threw his mastiffs meat

Far from fairytale

The coffin and the nail

Descending to the pale

Under the spell

Of alchemists who failed

To clench the menstrual grail

In a drench of red regaled

He was shat out of Hell

Shat out of Hell

Grown so morbid without war

The wine corrupted, nightmares spored

His Lord"s betrayal, played no more

He beat upon the Devil"s door

Demanding pleasures to replace

Joan Of Arc, her epic grace

Had set aflame his wolfheart with her truth

And when she died, his life of pride

Was lost to God and in his crimes

He turned to raising Satan with the proof

Soon nightly, unsightly

Offerings were made on a vulgar altar

And slowly, but surely

The darkness answered like a falling star

Far from fairytale

Insanity exhaled

A full-blown winter gale

Under it"s spell

Innocents assailed

Were entered and impaled

In a drench of red regaled

He was shat out of Hell

Shat out of Hell

Perverse, seductive, cruel as sin

An egotist, he mourned

Both war and glory, schooled to win

Whatever bored imagination spawned

Gewelddadige eeuwen verduisteren

Als een donker litteken over Frankrijk

Betreed de ontluikende Gilles de Rais

Een krijger en een geleerde

Hij vocht voor Jeanne d'Arc

Voordat ze het martelaarschap in vlammen ontmoette

Ver van sprookje

Een doodshoofd op zijn zeil

Een licht dat niet zou falen

Onder haar betovering

Maar het kruisbeeld was gesluierd

Toen zijn decadentie zegevierde

In een kletsnat van rood regaaled

Hij was uit de hel

Kom uit de hel

Bevroren in ongerechtigheid

Een passie voor ontzag in een tijdperk van rouw

Zijn rijkdom en macht leidden hem naar de bezoedelde poorten van Babylon

Geboren onder de huilende sterren

In een douche van gouden Lys

Een wolvenwelp met de wereld tussen zijn sabeltanden

Verscheurd tussen uitersten van geloof

De vromen en de priesters

Hij voedde de duivelse kinderen alsof hij zijn mastiffs vlees gooide

Ver van sprookje

De kist en de nagel

Afdalen naar de bleke

Onder de spreuk

Van alchemisten die faalden

Om de menstruele graal te klemmen

In een kletsnat van rood regaaled

Hij was uit de hel

Kom uit de hel

Zo morbide gegroeid zonder oorlog

De wijn bedorven, nachtmerries opgespoord

Het verraad van zijn Heer, speelde niet meer

Hij klopte op de deur van de duivel

Veeleisende genoegens om te vervangen

Jeanne d'Arc, haar epische gratie

Had zijn wolfshart in brand gestoken met haar waarheid

En toen ze stierf, zijn leven van trots

Was verloren voor God en in zijn misdaden

Hij wendde zich tot het verhogen van Satan met het bewijs

Binnenkort nachtelijk, lelijk

Er werden offers gebracht op een vulgair altaar

En langzaam maar zeker

De duisternis antwoordde als een vallende ster

Ver van sprookje

Waanzin uitgeademd

Een echte winterstorm

Onder zijn spreuk

Onschuldigen aangevallen

Werden ingevoerd en gespietst

In een kletsnat van rood regaaled

Hij was uit de hel

Kom uit de hel

Pervers, verleidelijk, wreed als de zonde

Een egoïst, hij rouwde

Zowel oorlog als glorie, geschoold om te winnen

Welke verveelde verbeelding ook voortkwam