Lovesick for Mina - Cradle Of Filth

One might see in Mina

My disease

But it is She who has infected me For all eternity…

As the sun slips the tearaway stars

Into the scented scheme of night

I kissed her mouth like a dark red rose

Set upon a marbled dream of white

So pure of thought like a Vestal statue

Jewelled with a God-lent grace

I was close to coming when She bid adieu

Fuelled by the heartache rent upon her face there

Oh Mina, obscener

Thoughts obsess my days

Oh Mina, obscener

Thoughts possess me That I must now obey

They say the darkest hour

Is that before the dawn

When nothing in one’s power

Can dissipate the great forlorn

Shadows of fire that haunt me Like risen whispers of her name

For dawn is a dusk

Wherein needs must

Erupt from the grave, aflame

Written in the dead of night

And riding on the burning wind

Smitten by her read delight

My words alight like leaves of sin

Stepping through a mirror

The princess of the emerald glass

Brought me one step nearer

Love’s infernal past…

They say Hell hath no furies

Like a woman scorned by life

When the Heavenly Judge and juries

Participate to chain this wife

With forced virtues, Her secret needs

Drew on my foreign blood

On warm wet nights, with storm-wracked bites

I gave her Eden after the flood

Written in the dead of night

And riding on the burning wind

Smitten by her read delight

My words alight like leaves of sin

Verona, Marishka, Aleera

Brides of old and goddesses all

Forgive my wishes to be always near her

Forever or whenever seas recall

This Aphrodite from my embrace

For as Mars (whom her lips placate)

I tore these shores with wars of hatred

Before our Paris set his fate

In Helen, one might find mistake

In winning tragedy

For all eternity…

I am still lovesick for Mina

I am still so lovesick for her

Men zou kunnen zien in Mina

Mijn ziekte

Maar zij is het die mij heeft besmet voor alle eeuwigheid...

Terwijl de zon de verscheurende sterren laat glijden

In het geurende schema van de nacht

Ik kuste haar mond als een donkerrode roos

Gezet op een marmeren droom van wit

Zo puur van gedachte als een Vestaals standbeeld

Juwelen met een door God uitgeleende genade

Ik stond op het punt te komen toen ze afscheid nam

Gevoed door het hartzeer dat daar op haar gezicht stond

Oh Mina, obscener

Gedachten obsederen mijn dagen

Oh Mina, obscener

Gedachten maken zich van mij meester dat ik nu moet gehoorzamen

Ze zeggen het donkerste uur

Is dat voor de dageraad?

Wanneer niets in je macht ligt

Kan de grote verlorenheid verdrijven

Schaduwen van vuur die me achtervolgen, zoals herrezen gefluister van haar naam

Want de dageraad is een schemering

Waarin behoeften moeten?

Uit het graf komen, in vuur en vlam

Geschreven in het holst van de nacht

En rijden op de brandende wind

Getroffen door haar leesplezier

Mijn woorden branden als bladeren van de zonde

Door een spiegel stappen

De prinses van het smaragdgroene glas

Heeft me een stap dichterbij gebracht

Het helse verleden van de liefde...

Ze zeggen dat de hel geen woede heeft

Als een vrouw die door het leven wordt geminacht

Wanneer de hemelse rechter en jury's

Doe mee om deze vrouw te ketenen

Met geforceerde deugden, Haar geheime behoeften

Trok op mijn buitenlandse bloed

Op warme natte nachten, met stormachtige hapjes

Ik gaf haar Eden na de zondvloed

Geschreven in het holst van de nacht

En rijden op de brandende wind

Getroffen door haar leesplezier

Mijn woorden branden als bladeren van de zonde

Verona, Marishka, Aleera

Oude bruiden en godinnen allemaal

Vergeef mijn wensen om altijd bij haar in de buurt te zijn

Voor altijd of wanneer zeeën zich herinneren

Deze Aphrodite van mijn omhelzing

Voor als Mars (wie haar lippen paaien)

Ik scheurde deze kusten met oorlogen van haat

Voordat ons Parijs zijn lot bepaalde

In Helen kan men een fout vinden

In het winnen van tragedie

Voor de eeuwigheid…

Ik ben nog steeds verliefd op Mina

Ik ben nog steeds zo verliefd op haar