King of the Woods - Cradle Of Filth

Solsticial

The lake is as a mirror

For the moon

That shimmers high above

The sacrificial

Lamb becoming clearer

Soon shall be

Just a shave that craved her love

Arician oaks cloak the sacred grove

Wherein her priest

Awaits to greet

His successor to this ancient throne

The King Of The Woods

Stands staunchest guard

O’er the golden bough

In the eldritch haunts of Nemi where

I rake the fecund dells to take his crown

Midsummer night grows pensive

On the murder to befall

The incumbent fright defensive

Against my intense intent to rule

Divine right by the bravest slave

To perpetuate the flame

To ascend to watch blest vestals bathe

Where their temple bares Diana’s name

The King Of The Woods

Rex Nemorensis

Cleaves the gilded tree

And accepts the sentence of the God

To rest his kindred spirit free

The Queen Of The Stars

Alights to earth

And from the silvered water’s edge

She means to take me in her arms

But favours fulsome forest beds instead

Communion with heaven

The Goddess of the wild countryside

An Egeria and Virbius

We pleasure endeavour

Together we ride

I show my face, the lustrous one

And by my grace, all men undone

Fall neath my spell to fell delights

This one I chose, I froze on sight

Come sow me, mould me thy seed

So I might grow to Spring’s relief

Fulfill the circle’s ritual needs

Untold delights, twelve months to be

Torches draw me from this reverie

Where maids debauch me reverently

And when night dissolves, I self-absolve

Mounting my days with fate’s resolve

Now

Deep in the coals of my soul

A hot tongue flickers

A reign for her flame to unfold

Before the hunt quickens Death’s bow

zonnewende

Het meer is als een spiegel

Voor de maan

Dat glinstert hoog boven

het offer

Lam wordt steeds duidelijker

Binnenkort zal zijn

Gewoon een scheerbeurt waar haar liefde naar snakte

Aricische eiken omhullen het heilige bos

Waarin haar priester

Wacht op begroeting

Zijn opvolger van deze oude troon

De koning van het bos

Staat standvastig op wacht

O'er de gouden tak

In de eldritch trefpunten van Nemi waar

Ik hark de vruchtbare Dells om zijn kroon te nemen

Midzomernacht wordt peinzend

Over de moord die gaat gebeuren

De zittende schrik defensief

Tegen mijn intentie om te regeren

Goddelijk recht door de dapperste slaaf

Om de vlam in stand te houden

Om op te stijgen om te zien hoe gezegende vestals baden

Waar hun tempel de naam van Diana draagt

De koning van het bos

Rex Nemorensis

Klieft de vergulde boom

En aanvaardt het vonnis van de God

Om zijn geestverwant vrij te laten

De koningin van de sterren

Stapt uit naar de aarde

En vanaf de verzilverde waterkant

Ze wil me in haar armen nemen

Maar geeft de voorkeur aan volle bosbedden in plaats daarvan

Communie met de hemel

De godin van het wilde platteland

Een Egeria en Virbius

We streven ernaar

Samen rijden we

Ik laat mijn gezicht zien, de glanzende

En bij mijn gratie, alle mannen ongedaan gemaakt

Val naast mijn betovering om lekkernijen te voelen

Deze heb ik gekozen, ik bevroor op het zicht

Kom zaai me, kneed me uw zaad

Dus ik zou kunnen groeien tot de opluchting van Spring

Vervul de rituele behoeften van de cirkel

Onnoemelijke geneugten, nog twaalf maanden

Fakkels halen me uit deze mijmering

Waar meiden me eerbiedig uitschelden

En wanneer de nacht oplost, ontsla ik mezelf

Mijn dagen opbouwen met de vastberadenheid van het lot

nutsvoorzieningen

Diep in de kolen van mijn ziel

Een hete tong flikkert

Een regeerperiode voor haar vlam om zich te ontvouwen

Voordat de jacht de boog van de dood versnelt