Honey and Sulphur - Cradle Of Filth

«So potent was the star under which I was born

That I have done what no one in the world has done

Nor can ever do…»

Praeclarum

Custodem

Ovium

Lupum

All Saints Day, the taint of rain

Blood and mud and thunder all the same

To those who close their ranks to Gille’s men

Bricqueville, Prelati and De Sille

Creatures of the dark creeping up and down the countryside

Little angles out to pastume once again

Torture garden rules of thumb apply

To sacred flesh and the naked eye

Golgothic this erotica

Stinking of honey and worse, sulphur

So black was the magic in this tragical kingdom

The superstitions grew

Wise to the wolves that surprised their children

Gagged in sacks and dragged back to

Tiffauges

It’s roads now home to a beautiful stranger

Lifting her veil

Spinning her lies

Tender eyes, never-ending danger

It grows

A rose that chose death for it’s bedmuck

Prickles in wait

Thanking her spies

Trickling thighs her only hiccup

And though she walks the forest trails

She’s far from innocent or frail

She leads them down the path where darkness dwells

That night is rife with celebration

The tower sings

Where so much foul illumination

Strikes a lighthouse for the things

That slither and slather at the border of the pentagram

Mid sour dreams

A beauty pageant for the gathering damned

Of slaughtered lambs and tortured screams

Praeclarum

Custodem

Ovium

Lupum

Torture garden rules of thumb apply

To sacred flesh and the naked eye

Golgothic this erotica

Stinking of honey and worse, sulphur

So black was the magic in this tragical kingdom

In this castle of loup-garou

When moonstruck veins, inflamed, deranged on

A parcel of victims now tied to

Tiffauges

Engorged on the hordes of the anorexic

Cherubim forced

Naked and blind

A holocaust mind designed their exit

A libertine so grim

Sometimes tore them limb from limb

Slitting their throats

Pissing on graves

Jesus save but the devil made him

Praeclarum

Custodem

Ovium

Lupum

«Zo krachtig was de ster waaronder ik werd geboren

Dat ik heb gedaan wat niemand ter wereld heeft gedaan

Kan ook nooit doen...»

Praeclarum

douane

eicel

Lupum

Allerheiligen, de smet van de regen

Bloed en modder en donder allemaal hetzelfde

Aan degenen die hun gelederen sluiten voor de mannen van Gille

Bricqueville, Prelati en De Sille

Wezens van het duister kruipen op en neer over het platteland

Weer kleine bochten om te passen

De vuistregels voor marteltuinen zijn van toepassing

Naar het heilige vlees en het blote oog

Golgotisch deze erotiek

Stinkend naar honing en erger, zwavel

Zo zwart was de magie in dit tragische koninkrijk

Het bijgeloof groeide

Wijs voor de wolven die hun kinderen verrasten

Gekneveld in zakken en teruggesleept naar

Tiffauges

Het zijn wegen waar nu een mooie vreemdeling woont

Haar sluier oplichten

Haar leugens draaiende

Tedere ogen, oneindig gevaar

Het groeit

Een roos die de dood verkoos als modderpoel

Prikkels in de wacht

Haar spionnen bedanken

Druppelende dijen haar enige hik

En hoewel ze de bospaden bewandelt

Ze is verre van onschuldig of broos

Ze leidt hen langs het pad waar de duisternis woont

Die nacht is vol feest

De toren zingt

Waar zoveel slechte verlichting

Raakt een vuurtoren voor de dingen

Dat glibberen en glijden aan de rand van het pentagram

Midden zure dromen

Een schoonheidswedstrijd voor de verdoemden

Van geslachte lammeren en gemarteld geschreeuw

Praeclarum

douane

eicel

Lupum

De vuistregels voor marteltuinen zijn van toepassing

Naar het heilige vlees en het blote oog

Golgotisch deze erotiek

Stinkend naar honing en erger, zwavel

Zo zwart was de magie in dit tragische koninkrijk

In dit kasteel van loup-garou

Wanneer door de maan getroffen aderen, ontstoken, gestoord op

Een pakje slachtoffers nu gebonden aan

Tiffauges

Verslaafd aan de hordes anorexiapatiënten

Cherubijnen gedwongen

Naakt en blind

Een holocaust-geest heeft hun vertrek bedacht

Een libertijn zo grimmig

Soms scheurde ze ledemaat van ledemaat

Hun keel doorsnijden

Pissen op graven

Jezus redde maar de duivel maakte hem

Praeclarum

douane

eicel

Lupum