English Fire - Cradle Of Filth

Seven brides serve me seven sins

Seven seas writhe for me

From Orient gates to R’lyeh

Abydos to Thessaly

And Sirens sing from stern

But now I cease to play

For I yearn to return

To woodland ferns

Where Herne and his wild huntress lay

Now the tidal are turning

Spurning the darkness

The great purgations of distinguished tours

Are but stills in time

To the thrill that I’m

Once more

Heading to the bedding

Of her English shores

The wind bickered in Satanic mill sails

Eyes flickered in deep thickets of trees

And mists clung tight in panic to vales

When Brigantia spoke her soul to me

From Imbolg to Bealtaine

Lughnasadh to Samhain feasts

I heard her lament as season’s blent

Together a chimerical beast

Now the tidal are turning

Churning in darkness

The celebrations of extinguished wars

Are but stills in time

To the chill that climbs

Once more

Dreading the red weddings

On her English shores

Gone are the rustic summers of my youth

Cruel winter cut their sacred throats

With polished scythes that reap worldwide

Pitch black skies and forest smoke

And the hosts that I saw there

Drones of carrion law

Drove the ghosts of my forbears

To rove and rally once more

One of her sons from the vast far-flung

Come home to rebuild

The rampant line of the Leonine

Risen over pestilent fields

Now the tidal are turning

Burning in darkness

The salvation of her hungry sword

Shalt spill like wine

From the hills to chines

That pour

Spreading her beheadings

On these English shores

For the hosts that I saw there

Drones of carrion law

Drove the ghosts of my forbears

To rove and rally once more

This is a waking for England

From it’s reticent doze

This is a waking for England

Lest hope and glory are regarded as foes

Zeven bruiden dienen mij zeven zonden

Zeven zeeën kronkelen voor mij

Van Orient-poorten naar R'lyeh

Abydos naar Thessalië

En sirenes zingen vanuit het achtersteven

Maar nu stop ik met spelen

Want ik verlang ernaar terug te keren

Naar bosvarens

Waar Herne en zijn wilde jageres lagen

Nu keert het tij

De duisternis afwijzen

De grote zuiveringen van vooraanstaande tours

Zijn maar stills in de tijd

Tot de opwinding die ik ben

Nog een keer

Op weg naar het beddengoed

Van haar Engelse kusten

De wind kibbelde in satanische molenzeilen

Ogen flikkerden in diepe struikgewas van bomen

En nevels klampten zich in paniek vast aan valleien

Toen Brigantia haar ziel tot me sprak

Van Imbolg tot Bealtaine

Lughnasadh naar Samhain-feesten

Ik hoorde haar klagen als seizoensblent

Samen een chimeer beest

Nu keert het tij

Karnen in het donker

De vieringen van uitgedoofde oorlogen

Zijn maar stills in de tijd

Naar de kou die klimt

Nog een keer

Vrees voor de rode bruiloften

Aan haar Engelse kusten

Voorbij zijn de rustieke zomers van mijn jeugd

Wrede winter sneed hun heilige kelen door

Met gepolijste zeisen die wereldwijd oogsten

Een pikzwarte lucht en bosrook

En de gastheren die ik daar zag

Drones van aasrecht

Reed de geesten van mijn voorouders

Om nog een keer te zwerven en te rallyen

Een van haar zonen uit het verre verre

Kom thuis om te herbouwen

De ongebreidelde lijn van de Leonine

Verrezen over pestilente velden

Nu keert het tij

Branden in het donker

De redding van haar hongerige zwaard

Zal morsen als wijn

Van de heuvels tot chines

dat gieten

Haar onthoofdingen verspreiden

Aan deze Engelse kusten

Voor de hosts die ik daar zag

Drones van aasrecht

Reed de geesten van mijn voorouders

Om nog een keer te zwerven en te rallyen

Dit is een wake voor Engeland

Van zijn terughoudende dommelen

Dit is een wake voor Engeland

Opdat hoop en glorie niet als vijanden worden beschouwd