Deceiving Eyes - Cradle Of Filth

On the night all mirrors fell silent

And the clocks struck accord with the rain

A storm swept in with such violence

The dead rose to complain

The stars were ill-crossed as the weather

Lost in its bitumen cloak

The Angels were warring, slick with endeavour

Falling like tears through the thickening smoke

Blood redeems, heaven torn asunder

A flood of souls scream on the rolling thunder

Blood redeems, heaven torn asunder

She stirs from dreams barely three feet under

«Victoria, I come to claim my prize

Stealing from the convent neath the wrath of seething skies

For though you greased the palm of Satan

With those moonlit silver thighs

I knew the beast took second place

When I looked into your eyes

Your deceiving eyes

Filled with lies

And missed good byes

And serpents hissing revelations

Your deceiving eyes

They tell enough

Of how I fell in love

With the goddess creeping deep inside you"

And with the tumult up above him roaring

Isaac sought her shallow grave

As lightning bolted through the grim down-pouring rain

He struck the hallowed earth again

Having torn at the soil like a man insane

threw his fists at the poisonous cosmos

And from that pit of shame

He bore the coffin from her sorry lot

Neath trees whose eaves were knotted with rot

Through ornate chapel doors, unlocked

To splinter her sarcophagus

And gaze upon her face

Victoria…

«Victoria, I come to claim my prize

Stealing from the convent neath the wrath of seething skies

For though you greased the palm of Satan

With those moonlit silver thighs

Making mockery of rosaries

His needs will never rival mine

I recall a summer’s day

The sunlight bathed your penitential scars

As I sat and washed the blood away

Now your body stays

And the coldness of your lips

Eclipse

Like the first true kiss of winter"

Pining for the dead

On the stone floor spread

She was shining through her winding shroud

A moon amid the mad, this son of Adam had

A gift for the pretty young nun

A necklace wrought of twining snakes

Two gold illicit tongues

He laid it at her throat

Where the rope had wrung

He was burning from the furnace

Of his roused desire

He wrested with temptation

To be or unfulfilled

She was undressed for ovation

Her sumptuous form, the storm revealed

And with his driven lust exploding

Her lashes brushed his cheeks

They flickered with life, her limbs enfolding

Purring, licking wicked teeth

«Victoria, I come to claim my prize

Stealing from the convent neath the wrath of seething skies

For though you greased the palm of Satan

With those moonlit silver thighs

You have left him just for me

I see it in deceiving eyes

Those deceiving eyes

Filled with lies

And missed good byes

And serpents hissing revelations

Those deceiving eyes

They tell enough

Of how I fell in love

With the goddess re-arisen in you"

In de nacht vielen alle spiegels stil

En de klokken sloegen in overeenstemming met de regen

Er kwam een ​​storm opzetten met zoveel geweld

De doden stonden op om te klagen

De sterren waren slecht gekruist als het weer

Verdwaald in zijn bitumenmantel

De engelen waren oorlogvoerend, glad van inspanning

Vallend als tranen door de dikke rook

Bloed verlost, de hemel verscheurd

Een vloed van zielen schreeuwt op de rollende donder

Bloed verlost, de hemel verscheurd

Ze beweegt zich van dromen amper een meter onder

«Victoria, ik kom mijn prijs opeisen

Stelen van het klooster onder de toorn van de ziedende lucht

Want hoewel je de palm van Satan hebt ingevet

Met die maanverlichte zilveren dijen

Ik wist dat het beest de tweede plaats innam

Toen ik in je ogen keek

Je bedrieglijke ogen

Gevuld met leugens

En afscheid gemist

En slangen sissende onthullingen

Je bedrieglijke ogen

Ze vertellen genoeg

Van hoe ik verliefd werd

Met de godin die diep in je kruipt"

En met het tumult boven hem brullend

Isaac zocht haar ondiepe graf

Terwijl de bliksem door de grimmige, neerstromende regen schoot

Hij trof opnieuw de heilige aarde

Als een gek door de grond gescheurd

gooide zijn vuisten naar de giftige kosmos

En uit die put van schaamte

Hij droeg de kist van haar sorry lot

Neath bomen waarvan de dakrand was geknoopt met rot

Door sierlijke kapeldeuren, ontgrendeld

Om haar sarcofaag te versplinteren

En kijk naar haar gezicht

Victoria…

«Victoria, ik kom mijn prijs opeisen

Stelen van het klooster onder de toorn van de ziedende lucht

Want hoewel je de palm van Satan hebt ingevet

Met die maanverlichte zilveren dijen

De spot drijven met rozenkransen

Zijn behoeften zullen nooit de mijne evenaren

Ik herinner me een zomerdag

Het zonlicht baadde je boetelittekens

Terwijl ik zat en het bloed wegspoelde

Nu blijft je lichaam

En de kou van je lippen

Verduistering

Zoals de eerste echte kus van de winter'

Verlangen naar de doden

Op de stenen vloer verspreid

Ze scheen door haar kronkelende lijkwade

Een maan te midden van de krankzinnigen, deze zoon van Adam had

Een cadeau voor de mooie jonge non

Een ketting gemaakt van kronkelende slangen

Twee gouden ongeoorloofde tongen

Hij legde het op haar keel

Waar het touw zich had gewrongen

Hij brandde uit de oven

Van zijn opgewekte verlangen

Hij worstelde met verleiding

Om te of onvervuld

Ze was uitgekleed voor ovatie

Haar weelderige vorm, de storm onthuld

En met zijn gedreven lust exploderend

Haar wimpers streken langs zijn wangen

Ze flikkerden van het leven, haar ledematen omsloten

Spinnen, slechte tanden likken

«Victoria, ik kom mijn prijs opeisen

Stelen van het klooster onder de toorn van de ziedende lucht

Want hoewel je de palm van Satan hebt ingevet

Met die maanverlichte zilveren dijen

Je hebt hem alleen voor mij achtergelaten

Ik zie het in bedrieglijke ogen

Die bedrieglijke ogen

Gevuld met leugens

En afscheid gemist

En slangen sissende onthullingen

Die bedrieglijke ogen

Ze vertellen genoeg

Van hoe ik verliefd werd

Met de godin herrezen in jou'