Beyond Eleventh Hour - Cradle Of Filth

«All mirrors lead to my palace

My exotic pleasure temple

Wherein my court is both gracious and insatiable

Pure and obscene

For where pumps the true heart of life

There too seeps corruption

And from this my new Eden of nightshades, black

Henbane, sphinxes

Opium and roses weaned on tears and blood

Will rise up like lust

And the shadow of my dark consort shalt extend

Himself across the face of the world…

…And Hell will come with Him"

Part of the garden, her dark Eden

Fed blood by poisoned fronds

My heart hardened in her wet season

Treading mud in her slough of despond

But only now

A path lies straight before me

The maze is ploughed half through with hate

And her crop is dripping red

Beyond eleventh hour

Her beauty and brute power

Grows stronger by the day

And with each rose that she deflowers

The longer her throes of madness stay

In her grip on shredded sheets

Once our fingertips had dug and clutched

She whispered dreadful things to me

She wanted war with God

The underdog baring sharpened teeth

With her armies raised from suffering

To ascend on jet black wings

She’d break off holy limbs

On the racks of her witch hunt

And crush the church beneath her heel

The Pope in homage to her cunt

A dark horse forcing nightmares

To wring submissives dry

A vampire madam batterfang

With vicious streaks a mile wide

Beyond eleventh hour

Her kiss has turned dismissive

Her glance holds slight contempt

Instead those eyes burn on the prize

Of fates she really likes to tempt

In her grip on shredded sheets

Gasping from conquered peaks of passion

She whispered dreadful things to me

She wanted war with God

The underdog baring sharpened teeth

With her armies raised from suffering

To ascend on jet black wings

She’d tear down mighty spires

Then rear them up anew

Orders forged to her desires

The eleventh hour nearly through

Lilith, the abyss, the slithering mists

That cause all souls to stray

How to resist those seductive gifts

On the shore of her unholy ways?

She calls my name so softly

From deep banks of scented fog

I almost lose myself before it starts

But my spirit keeps its silence

As I drift across the lake

A glimpse of harem secrets

Now her velvet curtain parts

She is glaring like the moon

The wind dies down.

eavesdropping

As I bow before her throne

And she descends to greet me

Like the royal bitch to which shes grown

«Come closer, what have you to say?

Black cat got your tongue?

«I am not your slave

Nor are you my saviour»

«But Isaac, I’m the only one…»

I hold those cold deceiving eyes

Her once hypnotic gaze

And pledge eternal love.

then walk away

Thunder seethes behind me

Death adjusts her favourite mask

Another lover smothered by her sanguinary darkness

Clasped in the garden, here you heard

This story blustered through

I asked her pardon, swore my word

I’d score her sweetmeats just like you

For only now

The truth lies prone before me

I couldn’t leave her even if she stormed

The heavens as were promised

Beyond eleventh hour

Lilith, the abyss.

the slithering mists

Will come for you this eve

Lustrous the cusp of her lingering tryst

Before those fatal kisses bleed

Beyond eleventh hour

She will make of you a plaything

Scant amusement for her bed

And when naked flesh forgets to sing

She’ll take your fucking soul instead

Midnight strikes, the candles sputter

Muttering their reeking spells

I snuff their tongues, my heart a-flutter

These words I speak are gates to Hell

"Alle spiegels leiden naar mijn paleis"

Mijn exotische pleziertempel

Waarin mijn hof zowel genadig als onverzadigbaar is

Puur en obsceen

Want waar pompt het ware hart van het leven

Ook daar sijpelt corruptie

En hieruit mijn nieuwe Eden van nachtschade, zwart

Bilzekruid, sfinxen

Opium en rozen gespeend van tranen en bloed

Zal opstaan ​​als lust

En de schaduw van mijn duistere partner zal uitbreiden

Zichzelf over de hele wereld...

... en de hel zal met hem komen"

Een deel van de tuin, haar donkere Eden

Bloed gevoed door vergiftigde bladeren

Mijn hart verhardde in haar natte seizoen

Modder betreden in haar moeras van wanhoop

Maar alleen nu

Een pad ligt recht voor me

Het doolhof is half doorgeploegd met haat

En haar krop druipt rood

Na het elfde uur

Haar schoonheid en brute kracht

Wordt met de dag sterker

En met elke roos die ze ontmaagt

Hoe langer haar worsteling van waanzin blijft

In haar greep op versnipperde lakens

Zodra onze vingertoppen hadden gegraven en gegrepen

Ze fluisterde vreselijke dingen tegen me

Ze wilde oorlog met God

De underdog met geslepen tanden

Met haar legers opgewekt uit lijden

Om op te stijgen op gitzwarte vleugels

Ze zou heilige ledematen afbreken

Op de rekken van haar heksenjacht

En verpletter de kerk onder haar hiel

De paus als eerbetoon aan haar kut

Een donker paard dat nachtmerries veroorzaakt

Om onderdanigen droog te wringen

Een vampier mevrouw slagtand

Met vicieuze strepen een mijl breed

Na het elfde uur

Haar kus is minachtend geworden

Haar blik bevat een lichte minachting

In plaats daarvan branden die ogen op de prijs

Van het lot dat ze graag verleidt

In haar greep op versnipperde lakens

Hijgend van overwonnen toppen van passie

Ze fluisterde vreselijke dingen tegen me

Ze wilde oorlog met God

De underdog met geslepen tanden

Met haar legers opgewekt uit lijden

Om op te stijgen op gitzwarte vleugels

Ze zou machtige torenspitsen neerhalen

Zet ze dan weer op

Bestellingen gesmeed naar haar wensen

Het elfde uur bijna voorbij

Lilith, de afgrond, de glibberige mist

Die ervoor zorgen dat alle zielen afdwalen

Hoe u die verleidelijke geschenken kunt weerstaan?

Aan de oever van haar onheilige wegen?

Ze roept mijn naam zo zacht

Van diepe oevers van geurende mist

Ik raak mezelf bijna kwijt voordat het begint

Maar mijn geest zwijgt

Terwijl ik over het meer drijf

Een glimp van haremgeheimen

Nu haar fluwelen gordijndelen

Ze schittert als de maan

De wind gaat liggen.

afluisteren

Terwijl ik buig voor haar troon

En ze daalt af om me te begroeten

Zoals de koninklijke teef waar ze naartoe is gegroeid

«Kom dichterbij, wat heb je te zeggen?

Zwarte kat heeft je tong?

"Ik ben je slaaf niet"

Noch ben jij mijn redder»

"Maar Isaac, ik ben de enige..."

Ik houd die koude bedrieglijke ogen vast

Haar ooit hypnotiserende blik

En eeuwige liefde beloven.

loop dan weg

De donder bruist achter me

De dood past haar favoriete masker aan

Een andere minnaar gesmoord door haar bloeddorstige duisternis

Geklemd in de tuin, hier hoorde je

Dit verhaal raasde door

Ik vroeg haar vergiffenis, zwoer mijn woord

Ik zou haar snoepjes scoren net als jij

Alleen voor nu

De waarheid ligt gevoelig voor mij

Ik kon haar niet verlaten, zelfs niet als ze stormde

De hemel zoals was beloofd

Na het elfde uur

Lilith, de afgrond.

de glijdende nevels

Zal deze avond voor je komen

Lustrous de cusp van haar aanhoudende rendez-vous

Voordat die fatale kussen bloeden

Na het elfde uur

Ze zal een speeltje van je maken

Weinig amusement voor haar bed

En wanneer naakt vlees vergeet te zingen

Ze zal in plaats daarvan je verdomde ziel nemen

Middernacht slaat toe, de kaarsen sputteren

Hun stinkende spreuken mompelen

Ik snuif hun tong, mijn hart fladdert

Deze woorden die ik spreek zijn poorten naar de hel