A Gothic Romance - Cradle Of Filth

Evening minuetto in a castle by the sea

A jewel more radiant than the moon

Lowered Her mask to me

The sublimest creature the Gods, full of fire

Would marvel at making their Queen

Infusing the air with Her fragrant desire

And my heart reeled with grave poetry…

From grace I fell in love with Her

Scent and feline lure

And jade woodland eyes that ushered in the impurest

«Erotic, laden fantasies amid this warm Autumn night

She lulled me away from the rich masquerade

And together we clung in the bloodletting moonlight»

Pearled luna, what spell didst thou cast on me?

Her icy kiss fervoured my neck

Like whispering waves 'pon Acheron’s beach

In a whirl of sweet voices and statues

That phantomed the dying trees

This debauched seductress in black, took me…

In a pale azured dawn like Ligeia reborn

I tore free of my sleep — sepulchre

On the sea misted lawn where stone figures, forlorn

Lamented the spectre of Her

Bewildered and weak, yet with passion replete

I hungered for past overtures

The curse of unrest and her ardent caress

Came much more than my soul could endure…

I, at once endeavoured to see Her again

Stirring from midnight’s inertia

Knowing not even her name

On a thin precipice over carnal abyss

I danced like a blind acolyte

Drunk on red wine, her dead lips on mine

Suffused with the perfume of night

For hours I scoured the surrounding grounds

In vain that we might meet

When storm clouds broke, ashened, fatigued

I sought refuge in a cemeterty

Sleep, usher dreams

Taint to nightmares from a sunless nether

Mistress of the dark

I now know what thou art

Screams haunt my sleep

Dragged from nightmares thou hast wed together

Lamia and Lemures

Spawned thee leche

To snare my flesh

Portrait of the Dead Countess

Deep stained pain that I had dreamt

Flaunted demise, life’s punishment

Avondmenu in een kasteel aan zee

Een juweel dat stralender is dan de maan

Heeft haar masker naar mij laten zakken

Het sublieme schepsel de Goden, vol vuur

Zou zich verbazen over het maken van hun koningin

De lucht doordrenken met Haar geurige verlangen

En mijn hart wankelde van ernstige poëzie...

Uit genade werd ik verliefd op Haar

Geur en kattenlokmiddel

En jade bosogen die het onzuiverste inluiden

«Erotische, beladen fantasieën te midden van deze warme herfstnacht

Ze wiegde me weg van de rijke maskerade

En samen klampten we ons vast in het bloedvergietend maanlicht»

Geparelde luna, welke betovering heb je op mij uitgesproken?

Haar ijzige kus vurige mijn nek

Als fluisterende golven 'op het strand van Acheron'

In een werveling van lieve stemmen en standbeelden

Dat fantoomde de stervende bomen

Deze losbandige verleidster in het zwart nam me mee...

In een bleke azuurblauwe dageraad als Ligeia herboren

Ik scheurde mijn slaap los — graf

Op het met zee begroeide gazon waar stenen figuren, verlaten

betreurde het spook van haar

Verbijsterd en zwak, maar vol passie

Ik hongerde naar oude ouvertures

De vloek van onrust en haar vurige streling

Kwam veel meer dan mijn ziel kon verdragen...

Ik probeerde haar meteen weer te zien

Roeren vanuit de traagheid van middernacht

Zelfs haar naam niet weten

Op een dunne afgrond boven een vleselijke afgrond

Ik danste als een blinde acoliet

Dronken van rode wijn, haar dode lippen op de mijne

Doordrenkt met het parfum van de nacht

Urenlang speurde ik het omliggende terrein af

Tevergeefs dat we elkaar zouden ontmoeten

Toen onweerswolken braken, vergrijsd, vermoeid

Ik zocht mijn toevlucht op een begraafplaats

Slapen, dromen inluiden

Besmeurd met nachtmerries vanuit een zonloze onderwereld

Meesteres van het donker

Ik weet nu wat je bent

Geschreeuw spookt door mijn slaap

Gesleept uit nachtmerries ben je samen getrouwd

Lamia en Lemures

Heb je leche voortgebracht

Om mijn vlees te verstrikken

Portret van de dode gravin

Diepgevlekte pijn die ik had gedroomd

Gepronkte ondergang, levenslange straf