Mais pourtant - Coralie Clement, Daniel Lorca

Tu fais comme te dit ton père et sur les yeux, tu as des œillères

Tu dis souvent «tout baigne, tout baigne» mais pourtant…

Tu m’as mis dans des galères, sans même fournir la petite cuillère

Tu dis souvent «tout roule, tout roule» mais pourtant…

Un soir, tu t’endors, au matin, quand tu ouvres les yeux

Autour de toi, il n’y a rien que ce vide qui te ressemble un peu

Tu pensais avoir conquis les affaires, les amours, la vie

Tu dis souvent «je touche du bois» mais pourtant…

Tu voulais une paire d’enfants pour mieux t’en plaindre sur le divan

Tu dis souvent «je croise les doigts» mais pourtant…

Un soir, tu t’endors, au matin, quand tu ouvres les yeux

Autour de toi, il n’y a rien que ce vide qui te ressemble un peu

Mais pourtant… Pourtant, pourtant

Je doet wat je vader je zegt en op je ogen heb je oogkleppen

Je zegt vaak "alles gaat, alles gaat", maar toch...

Je hebt me in de problemen gebracht, je hebt me niet eens de theelepel gegeven

Je zegt vaak "alles rolt, alles rolt" maar toch...

Op een avond val je in slaap, in de ochtend als je je ogen opent

Om je heen is niets anders dan deze leegte die een beetje op jou lijkt

Je dacht dat je de zaken, de liefde, het leven had overwonnen

Je zegt vaak "klop op hout" maar toch...

Je wilde een paar kinderen, dus je kunt maar beter op de bank klagen

Je zegt vaak "vingers gekruist" maar toch...

Op een avond val je in slaap, in de ochtend als je je ogen opent

Om je heen is niets anders dan deze leegte die een beetje op jou lijkt

Maar toch... Toch, toch