The Hidden Hand - Conflict

Don’t know about you

But I’m constantly feeling Nothing

Nowhere, no more Putting the oil into their machine

Civilization crumbles

To an all, time low

Again, you know, it shows

Are we searching in the dark?

Or turning on the light?

Treading the treadmill

Stand still, keep quiet, right?

Wrong this time

Have you given up the will to think freely?

Is it hard to kick against the pricks?

Understand there is no wrong or right

Live up to fight and fight in honesty

Don’t be predictable — cause confusion buys time

Ready for onslaught

Playing dumb, deaf, blind

Waiting for a redeemer

Who never comes?

He salutes — holding back the tears

As the train pulls from the station

She’s hurting and it shows

More wrestling emotions

The caring call for change

A whole new world for action

Some people fight through freedom

Others for power, self-satisfaction

Those not born into privilege

Will reclaim the rights denied them

Their discontentment breeds and greed

An overwhelming force condemns

Enemies on all fronts

A strategy of deceit

The hidden hand remains strong

As the abuse of one species leads

Onto another to another

But those white flags of surrender

Are not the ideologically motivated

A state of mind, ungovernable forever

Killing hope — killing time

Dumb acceptance reigns again

Open wide — you decide

How deep you’re in

Weet niet over jou

Maar ik voel constant niets

Nergens, niet meer De olie in hun machine doen

Beschaving brokkelt af

Tot een alles, tijd laag

Nogmaals, weet je, het is te zien

Zoeken we in het donker?

Of het licht aandoen?

Op de loopband lopen

Stil staan, zwijgen, toch?

Verkeerd deze keer

Heb je de wil om vrij te denken opgegeven?

Is het moeilijk om tegen de prikken te trappen?

Begrijp dat er geen fout of goed is

Leef om te vechten en vecht in eerlijkheid

Wees niet voorspelbaar, want verwarring kost tijd

Klaar voor de aanval

Stom, doof, blind spelen

Wachten op een verlosser

Wie komt er nooit?

Hij salueert - houdt de tranen tegen

Terwijl de trein het station verlaat

Ze heeft pijn en dat is te zien

Meer worstelende emoties

De zorgzame roep om verandering

Een hele nieuwe wereld voor actie

Sommige mensen vechten door vrijheid

Anderen voor macht, zelfgenoegzaamheid

Degenen die niet in voorrecht geboren zijn

Zal de rechten terugvorderen die hen zijn ontzegd

Hun ontevredenheid kweekt en hebzucht

Een overweldigende kracht veroordeelt

Vijanden op alle fronten

Een strategie van bedrog

De verborgen hand blijft sterk

Als misbruik van één soort leidt

Op een ander naar een ander

Maar die witte vlaggen van overgave

Zijn niet de ideologisch gemotiveerde

Een gemoedstoestand, voor altijd onbestuurbaar

Hoop doden — tijd doden

Domme acceptatie heerst weer

Wijd openen — u beslist

Hoe diep zit je?