Dvoje - Colonia

Da mi srce ima krila, poletjelo bi

I trnci tijelom prolaze mi

Razuzdane misli k’o pčele se roje

Ne mogu te izbacit' iz glave svoje

Odavno već nisam okusila nemir

Jer naša jutra su privatni svemir

Oprosti mi što činim ovaj grijeh

Što posesivno čuvam naš savršen svijet

Ni ledene zime, kiše, oluje

Olovno more, gromovi, munje

I starost, i vrijeme što nam godine broje

Rastavit' neće nas dvoje

Ako ikad osjetiš da smo izgubljeni

Male mrve Sunca sačuvat ću ti

Da ugriju te nježno, tiho i lako

Ako ikad krene zlo i naopako

Odavno već nisam okusila nemir

Jer naša jutra su privatni svemir

Oprosti mi što činim ovaj grijeh

Što posesivno čuvam naš savršen svijet

Ni ledene zime, kiše, oluje

Olovno more, gromovi, munje

I starost, i vrijeme što nam godine broje

Rastavit' neće nas dvoje

Als mijn hart vleugels had, zou het opstijgen

En tintelingen gaan door mijn lichaam

Ongebreidelde gedachten als bijenzwerm

Ik krijg je niet uit mijn hoofd

Ik heb al lang geen onrust meer geproefd

Omdat onze ochtenden een privé-universum zijn

Vergeef me voor het begaan van deze zonde

Die ik bezitterig onze perfecte wereld bewaak

Geen ijzige winters, geen regen, geen stormen

Loden zee, donder, bliksem

En leeftijd, en tijd die onze jaren telt

Wij tweeën zullen niet gescheiden worden

Als je je ooit verloren voelt

Ik zal je kleine kruimels van de zon besparen

Om je zacht, stil en gemakkelijk te verwarmen

Als het kwaad ooit fout gaat

Ik heb al lang geen onrust meer geproefd

Omdat onze ochtenden een privé-universum zijn

Vergeef me voor het begaan van deze zonde

Die ik bezitterig onze perfecte wereld bewaak

Geen ijzige winters, geen regen, geen stormen

Loden zee, donder, bliksem

En leeftijd, en tijd die onze jaren telt

Wij tweeën zullen niet gescheiden worden