Frozen Fields of Snow - Colin Hay

I was born some time ago

In this very room

There’s many who have come and gone

There’s may be one more soon

Seasons come and seasons go

Some tanking in between

I’m lookin' through the window now

At all that I have been

Someone is singin' some crazy song

On the paint strained radio

My hands they are wringin' as I gaze upon

These frozen fields of snow

My father was a violent man

He died in '63

My mother broke her silence then

And she looked after me

We dug a deep well for water

She told me water makes you free

She lost her only daughter

Her name was Mary-Lee

They called me up and threw me in

And there I lost my heart

I forget where I have been

Till wake up in the dark

I heard a voice saying you’re going home

As my blood began to flow

My mama was calling and beckoning

From the frozen fields of snow

Somethin' out there’s goin' to ground

Lying under open skies

Birds of prey come swoopin' down

Pickin' at their eyes

Springtime in comin' and it’s none too soon

It’s time for me to let it go

I can see color green poking throungh

Through these frozen fields of snow

My secrets are whispering in this fading light

I have killed and I have loved

Time it will decide

Ik ben enige tijd geleden geboren

In deze kamer

Er zijn er veel die zijn gekomen en gegaan

Misschien is er binnenkort nog een

Seizoenen komen en seizoenen gaan

Tussendoor even tanken

Ik kijk nu door het raam

Bij alles wat ik ben geweest

Iemand zingt een gek liedje

Op de verf gespannen radio

Mijn handen wringen ze terwijl ik naar staar

Deze bevroren velden met sneeuw

Mijn vader was een gewelddadige man

Hij stierf in '63

Mijn moeder verbrak toen haar stilzwijgen

En ze zorgde voor mij

We hebben een diepe put gegraven voor water

Ze vertelde me dat water je vrij maakt

Ze verloor haar enige dochter

Haar naam was Mary-Lee

Ze belden me op en gooiden me erin

En daar verloor ik mijn hart

Ik ben vergeten waar ik ben geweest

Tot wakker worden in het donker

Ik hoorde een stem zeggen dat je naar huis gaat

Toen mijn bloed begon te stromen

Mijn moeder riep en wenkte

Van de bevroren velden met sneeuw

Er gaat iets naar de grond

Liggend onder een open hemel

Roofvogels duiken neer

Plukken naar hun ogen

De lente komt eraan en het is niet te vroeg

Het is tijd voor mij om het los te laten

Ik zie de kleur groen er doorheen prikken

Door deze bevroren velden met sneeuw

Mijn geheimen fluisteren in dit vervagende licht

Ik heb gedood en ik heb liefgehad

Tijd die het zal beslissen