Need Not Worry - Christian Kjellvander

I came of age as I left

As it was lifted from my chest

Come a rushing winter, came a bird

She was soft, frail and full

And spoke of years spent indoors

But she needs not worry anymore

The ear turned soft by her breath

A pocket-knife beat in her chest

Hearts may race and out pours only sadness

As words spilled warm from her breasts

We’re of plenty for the poor

She said we need not worry anymore

We can take it back

Back when trying was no part of living

Back when the sun was only giving

Back when your eyes were blue on whitest white

'Fore darkness had stolen even one night

Back where loving was not of of weakness

Towards where the hunger is oh so shameless

Back before we became somebody’s mistress

Back when we were our father’s princess

Ik werd meerderjarig toen ik wegging

Zoals het van mijn borst werd getild

Kom een ​​haastige winter, kwam een ​​vogel

Ze was zacht, broos en vol

En sprak over jaren binnenshuis

Maar ze hoeft zich geen zorgen meer te maken

Het oor werd zacht door haar adem

Een zakmes sloeg in haar borst

Harten kunnen racen en er stroomt alleen maar droefheid uit

Terwijl woorden warm uit haar borsten stroomden

We hebben genoeg voor de armen

Ze zei dat we ons geen zorgen meer hoeven te maken

We kunnen het terugnemen

Toen proberen nog geen deel uitmaakte van het leven

Toen de zon alleen maar gaf

Toen je ogen blauw waren op het witste wit

'Fore duisternis had zelfs één nacht gestolen'

Terug waar liefde niet van zwakte was

Op weg naar waar de honger is, oh zo schaamteloos

Terug voordat we iemands minnares werden

Toen we de prinses van onze vader waren