Desolation Row - Chris Smither

They’re selling postcards of the hanging

They’re painting the passports brown

The beauty parlor is filled with sailors

The circus is in town

Here comes the blind commissioner

They’ve got him in a trance

One hand is tied to the tight-rope walker

The other is in his pants

And the riot squad they’re restless

They need somewhere to go

As Lady and I look out tonight

From Desolation Row

Now Cinderella, she seems so easy

«It takes one to know one,» she smiles

And puts her hands in her back pockets

Bette Davis style

And in walks Romeo, he’s moaning

«You belong to me I believe»

And someone says, «You're in the wrong place, my friend

You Better leave»

And the only sound you can hear

After the ambulances go

Is Cinderella sweeping up

On Desolation Row

Now Ophelia, she’s 'neath the window

For her I feel so afraid

On her twenty-second birthday, she already is an old maid

To her, death is quite romantic, she wears an iron vest

Her profession’s her religion, her sin is her lifelessness

And though her gaze is gazed upon Noah’s great rainbow

She spend her time peeking in from

Desolation Row

Now, Einstein disguised as Robin Hood with his memories in a trunk

Passed this way an hour ago with his friend, a jealous monk

He looked so immaculately frightful as he bummed a cigarette

As he went off sniffing drainpipes and reciting the alphabet

Oh, you would not think to look at him but he was famous long ago

For playing the electric violin

On Desolation Row

Dr. Filth, he keeps his world inside of a leather cup

But all his sexless patients they’re trying to blow it up

Now his nurse, some local loser she’s in charge of the cyanide hole

And she also keeps the cards that read «Have mercy on his soul»

They all play on the penny whistles, yes, you can hear then blow

If you lean your head out far enough from

Desolation Row

Across the street they’ve nailed the curtains

They’re getting ready for the feast

The Phantom of the Opera

In a perfect image of a priest

Now they’re spoon-feeding Casanova

To get him to feel more assured

Then they’ll kill him with self-confidence

After poisoning him with words

And the Phantom’s shouting to skinny girls

«Get outta here if you don’t know»

Casanova is just being punished for going to

Desolation Row

Now, at midnight all the agents

And the superhuman crew

They’ll round up everyone

That knows more than they do

They take them to the factory

Where the heart-attack machine

Is strapped across their shoulders

And then the kerosene

Is brought down from the castles

By insurance men who go

Make sure nobody is escaping

To Desolation Row

Bob praise be to Nero’s Neptune

The Titanic sails at dawn

Everybody’s shouting

«Which side are you on?»

And Ezra Pound and T. S. Eliot

They’re fighting in the captain’s tower

While calypso singers laugh at them, yes

And fishermen hold flowers

Between the windows of the sea

Where lovely mermaids flow

And no one has to think too much about

Desolation Row

Yes, I received your letter yesterday

About the time the door knob broke

When you asked how I was doing

Was that some kind of joke?

All these people that you mention

Yes, I know them, they’re quite lame

I had to rearrange their faces

And give them all another name

Right now I can’t read so good

Don’t send me no more letters, no

Not unless you mail them from

Desolation Row

Ze verkopen ansichtkaarten van de hangende

Ze verven de paspoorten bruin

De schoonheidssalon staat vol met zeilers

Het circus is in de stad

Hier komt de blinde commissaris

Ze hebben hem in trance

Een hand is vastgebonden aan de koorddanser

De ander zit in zijn broek

En de oproerpolitie ze zijn rusteloos

Ze hebben een plek nodig om naartoe te gaan

Als Lady en ik kijken uit vanavond

Van Desolation Row

Nu Assepoester, ze lijkt zo gemakkelijk

«Je hebt er één nodig om er één te kennen», lacht ze

En steekt haar handen in haar achterzakken

Bette Davis-stijl

En in wandelingen Romeo, hij kreunt

"Je hoort bij mij geloof ik"

En iemand zegt: "Je bent op de verkeerde plaats, mijn vriend"

Je kunt beter weggaan»

En het enige geluid dat je kunt horen

Nadat de ambulances zijn vertrokken

Is Assepoester aan het opvegen?

Op Desolation Row

Nu Ophelia, ze is 'bij het raam'

Voor haar ben ik zo bang

Op haar tweeëntwintigste is ze al een oude meid

Voor haar is de dood heel romantisch, ze draagt ​​een ijzeren vest

Haar beroep is haar religie, haar zonde is haar levenloosheid

En hoewel haar blik is gericht op de grote regenboog van Noach

Ze bracht haar tijd door met gluren van

Desolation Row

Nu, Einstein vermomd als Robin Hood met zijn herinneringen in een koffer

Kwam een ​​uur geleden langs deze kant met zijn vriend, een jaloerse monnik

Hij zag er zo smetteloos angstaanjagend uit als hij een sigaret opstak

Terwijl hij aan de regenpijpen snuffelde en het alfabet reciteerde

Oh, je zou er niet aan denken om naar hem te kijken, maar hij was lang geleden beroemd

Voor het spelen van de elektrische viool

Op Desolation Row

Dr. Filth, hij houdt zijn wereld in een leren beker

Maar al zijn seksloze patiënten proberen het op te blazen

Nu zijn verpleegster, een lokale loser die de leiding heeft over het cyanidegat

En ze bewaart ook de kaartjes met de tekst 'Heb medelijden met zijn ziel'

Ze spelen allemaal op het fluitje van een cent, ja, je kunt het horen en dan blazen

Als u uw hoofd ver genoeg naar buiten leunt,

Desolation Row

Aan de overkant hebben ze de gordijnen dichtgespijkerd

Ze maken zich klaar voor het feest

Het spook van de opera

In een perfecte afbeelding van een priester

Nu voeren ze Casanova met de lepel

Om ervoor te zorgen dat hij zich zekerder voelt

Dan vermoorden ze hem met zelfvertrouwen

Na hem te hebben vergiftigd met woorden

En de Phantom schreeuwt naar magere meisjes

"Ga hier weg als je het niet weet"

Casanova wordt gewoon gestraft omdat ze naar

Desolation Row

Nu, om middernacht alle agenten

En de bovenmenselijke bemanning

Ze pakken iedereen op

Dat weet meer dan zij

Ze brengen ze naar de fabriek

Waar de hartaanvalmachine

Wordt over hun schouders vastgebonden

En dan de kerosine

Wordt uit de kastelen gehaald

Door verzekeringsmannen die gaan

Zorg ervoor dat niemand ontsnapt

Naar Desolation Row

Bob lof voor Nero's Neptunus

De Titanic vaart bij zonsopgang

Iedereen schreeuwt

"Aan welke kant sta jij?"

En Ezra Pound en T.S. Eliot

Ze vechten in de toren van de kapitein

Terwijl calypso-zangers hen uitlachen, ja

En vissers houden bloemen vast

Tussen de ramen van de zee

Waar mooie zeemeerminnen stromen

En niemand hoeft te veel na te denken

Desolation Row

Ja, ik heb je brief gisteren ontvangen

Over de tijd dat de deurknop brak

Toen je vroeg hoe het met me ging

Was dat een soort grap?

Al deze mensen die je noemt

Ja, ik ken ze, ze zijn nogal zwak

Ik moest hun gezichten herschikken

En geef ze allemaal een andere naam

Op dit moment kan ik niet zo goed lezen

Stuur me geen brieven meer, nee

Niet tenzij je ze mailt van

Desolation Row