Попутная песня - Чиж & Co

«А во сколько прибудем?», «Сколько стоит постель?»,

«Приготовьте билеты!», «Чей чемодан?»

Купейные байки, которые проверить нельзя.

Станция ваша, к сожалению, утром.

Я до своей доберусь на исходе дня.

«Позвольте помочь!».

Подушка, как книга,

Прокуренный тамбур, нагретая сталь.

— Простите, как вас зовут?

Вам идет это имя!

Вы до конечной?

Жаль…

В соседнем купе анекдоты и водка,

И непременно колода обтрепанных карт.

Вам — наверху, и с привычной сноровкой

Я уступаю вам свой нижний плацкарт.

И когда в вагоне оставят дежурный свет

И соседи напротив завяжут жрать,

Мы ляжем как будто бы спать.

Я протяну свою руку вниз, я найду твои пальцы и буду их гладить,

И шепотом буду читать стихи друзей, но как будто свои…

Споры о ценах, о положеньи в стране,

Неизбежная курица, чей-то ребенок не спит…

“Hoe laat komen we aan?”, “Hoeveel kost het bed?”,

“Maak je tickets klaar!”, “Wiens koffer?”

Coupe fietsen die niet gecontroleerd kunnen worden.

Het station is helaas van jou in de ochtend.

Aan het eind van de dag kom ik bij de mijne.

"Laat me helpen!"

Kussen als een boek

Rokerige vestibule, verwarmd staal.

"Sorry, wat is je naam?"

Deze naam past bij jou!

Ben je tot het einde toe?

Dat is jammer…

In het volgende compartiment zijn er grappen en wodka,

En zeker een pak gescheurde kaarten.

Jij - aan de top, en met de gebruikelijke handigheid

Ik geef je mijn lagere gereserveerde zitplaats.

En als ze het licht in de auto laten branden

En de buren aan de overkant gaan eten,

We gaan liggen alsof we willen slapen.

Ik zal mijn hand uitstrekken, ik zal je vingers vinden en ze strelen,

En fluisterend zal ik de gedichten van vrienden voorlezen, maar alsof die van mij...

Geschillen over prijzen, over de situatie in het land,

De onvermijdelijke kip, iemands baby is wakker...