The Simple Life - Chamberlain

Dark streets carry me home now, I’ve stayed too long

We’re brave men to sip the stars dry, leave sleep alone

I built this house out of a fate-driven dream

And these walls are what they seem

Light breaks again and I can’t follow you down

Hurt stays when the work is over, we’ve stayed too long

We’re brave men to sip the stars dry, leave ourselves alone

Light breaks again and I can’t follow you down

Light breaks again and I can’t follow

Donkere straten voeren me nu naar huis, ik ben te lang gebleven

We zijn dappere mannen om de sterren droog te drinken, de slaap met rust te laten

Ik heb dit huis gebouwd vanuit een door het lot gedreven droom

En deze muren zijn wat ze lijken

Het licht breekt weer en ik kan je niet volgen

De pijn blijft als het werk voorbij is, we zijn te lang gebleven

We zijn dappere mannen om de sterren droog te drinken, onszelf met rust te laten

Het licht breekt weer en ik kan je niet volgen

Het licht breekt weer en ik kan niet volgen